Danıştay 4. Daire 2016/15411 Esas 2021/691 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/15411
Karar No : 2021/691

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Elektronik Hizmetler Turizm ve Tic. Ltd. Şti.

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına vergi inceleme raporuna dayalı olarak re'sen tarh edilen 2010/10, 11, 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı hakkında katma değer vergisine yönelik olarak düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu'nda, mükellef kurumun 2010 yılında düzenlediği satış faturaları üzerinden gösterdiği iskontolara ilişkin dökümlerde, bazı satışlar üzerinden yüzde yüz oranında iskonto uygulandığı, yüzde yüz oranlı iskontolu satışların toplam iskontolu satışlar içinde %77 oranına tekabül ettiği, yüzde yüz oranlı iskontolu satışların 2010 yılının son iki ayında ağırlıkla yapıldığı ve yüzde yüz oranlı iskontolu satışların bazılarında malın cinsine göre KDV hesaplanıp yasal defter ve beyanlara intikal ettirilmesine karşın büyük çoğunluğunda bunun yapılmadığı, bahsedilen hususlara yönelik olarak mükelellef kurum yetkilisince, "Bizim hizmet satışlarımızda hizmet alınmadan önceden hizmetin bedeli tahsil edilmekte ve fatura düzenlenmektedir. Bazı satışlarımız yapılıp müşteriye faturası kesildikten sonra müşterinin o hizmeti alımdan vazgeçmesi sebebiyle gider pusulası düzenlenmeyerek müşterinin hesabına para iadesi yapılmayıp kredi (bonus) tanımlanmaktadır. Daha sonra müşterinin bu bonus ile yaptığı hizmet alımları sebebiyle müşteriye yüzde yüz oranında iskontolu fatura düzenlenmiştir. İlk tahsilatta hasılat olarak alınıp KDV hesaplandığından bu şekilde 0 TL tutarlı faturalar düzenlenmiştir." yanıtının verildiği, bu bağlamda mükellef kurumun iskontolu satışları içerisinde yüzde yüz iskontolu satışların çok yüksek oranda olmasının ticari teamüllere uymadığı hususlarına yer verilerek ticari teamüllere uygun iskonto oranının mükellef kurumun kendi satışlarına göre tespit edilmesinin daha gerçekçi olduğu gerekçesiyle yapılan hesaplamalar doğrultusunda yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin tarh edilmesinin talimatlandırılması üzerine davalı idarece tekerrür hükümleri de uygulanmak suretiyle dava konusu 1,5 kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin tarh edildiği, olayda, vergi müfettişince mükellef kurumun iskontolu satışları içerisinde yüzde yüz iskontolu satışların çok yüksek oranda olduğundan hareketle cezalı tarhiyat önerildiği görülmekte ise de, davacı kurum yetkilisinin konuya ilişkin olarak yaptığı açıklamaların doğru olup olmadığının araştırılmadığı ve dolayısıyla ticari teamüllere uymayan iskontoların varlığının somut olarak ortaya konulmadığı görüldüğünden, incelemenin eksik ve yetersiz gerçekleştirilmiş olması nedeniyle dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 2/1. maddesine göre, teslim bir mal üzerindeki tasarruf hakkının malik veya onun adına hareket edenlerce, alıcıya veya adına hareket edenlere devredilmesi olduğu, 25/a maddesinde ise teslim ve hizmet işlemlerine ilişkin olarak düzenlenen teslim ve hizmet işlemlerinde fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen ticari teamüllere uygun miktardaki iskontoların KDV matrahına dahil edilmeyeceğinin hükme bağlandığı, yapılan tarhiyatlarda hukuka aykırı bir durumun olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.