MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 17. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2013/886-2014/72

Davacı asıl davada, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, ücret, asgari geçim indirimi, fazla mesai ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine, birleşen davada; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait mağazada unlu mamüller bölümünde ünite sorumlusu olarak, dava dışı alt işveren nezdinde çalışırken iş sözleşmesinin alt işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, yıllık izin, bir kısım aylık ücret, asgari geçim indirimi ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini istemiş, birleşen davasında ise kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarında talep miktarını artırmıştır.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının, işletilmesi başka firmaya devredilen unlu mamüller bölümünde çalıştığını, kendilerinin davacı alacaklarından sorumlu olmadığını, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu, zamanaşımı süresinin de dikkate alınması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı şirketin mağazasında unlu mamuller reyonunda ünite sorumlusu olarak çalıştığı, işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işler dışında asıl işin bölünerek alt işverenlere verilemeyeceğine ilişkin düzenleme dikkate alınarak davacının davalı şirketin işçisi olduğunun kabul edildiği ve davalının işçilik alacaklarından sorumlu olduğu, iş akdinin tazminat ödenmeyecek şekilde fesh edildiği hususunun ispat yükü üzerinde olan davalı işverenlikçe ispatlanamadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gibi fazla mesai, bayram ve genel tatil ücreti, bir kısım aylık ücret, asgari geçim indirimi ve yıllık izin ücreti alacağı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının davalı M.. A.. nin alt işvereni konumundaki dava dışı işveren nezdinde çalıştığı anlaşılmaktadır. Davalının işyerinde unlu mamüller bölümünün alt işverene verildiği ve bu bölümü işleten işverenlerle davalı arasındaki ilişkinin asıl-alt işveren ilişkisi olduğu daha önceden Dairemizde incelenip karara bağlanan davalarda kabul edilmiştir. Bu nedenle Mahkemenin davacının davalı M.. A.. nin doğrudan işçisi olduğuna yönelik gerekçesi hatalıdır.
Dava ve davalı M.. A.. nin sorumluluğu asıl-alt işveren ilişkisi hükümlerine göre değerlendirilmelidir.
Öte yandan bilirkişi raporunda da belirtildiği üzere, davacının çalışma iddiasında bulunduğu tarihlerde davacı adına çalışma bildiren bazı işverenlerin kim olduğu dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Bu nedenle Mahkemece öncelikle davacının çalıştığını iddia ettiği tarihlerde hizmet döküm cetvelinde görünen işverenlerin kim olduğu tespit edilip bu işverenlerin davalı M.. A.. ile ilişkisi olup olmadığı saptanıp çıkan sonuca göre davalının sorumlu olduğu süre belirlenmelidir.
3- Davacı davalı işyerinde sosyal yardım olarak 1 öğün yemek verildiğini ileri sürmüş ise de dinlenen davacı tanıkları işyerinde yemek verilmediğini açıklamışlardır. Bu durumda davacının yemek yardımı iddiası ispatlanmadığından giydirilmiş ücret tespitinde dikkate alınması isabetsizdir.
4 Hüküm altına alınan kıdem tazminatı dışındaki alacaklar yönünden davalı işverenin davalı işçi tarafından gönderilen ihtarname ile temerrüde düşürülmesi ve bu alacaklar yönünden temerrütten faiz istenmesine rağmen alacaklara dava ve ıslah tarihinden faiz yürütülmesi de hatalı, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.