MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : a-Nitelikli dolandırıcılık
TCK"nın 158/1-k, 35/2, 62/1, 52/2, 51 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
b-Özel belgede sahtecilik
TCK"nın 207/1, 62/1 ve 51/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanık hakkında ....Ağır Ceza Mahkemesi"nin 31/01/2012 tarih ve 2010/98- 2012/26 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sonrasında katılan vekilinin itirazı üzerine hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kaldırıldığı ve verilen hükmün açıklandığı, sanığın nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik suçlarından mahkumiyetine ilişkin bu hükümler, katılan vekili, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın kullanmış olduğu kendisine çekici ile kaza yaptığı, kendi çekicisinin ve çekici üzerinde bulunan tanık ...."a ait .... plakalı aracın hasar gördüğü, sanığın hasar gören araçların maddi hasar bedelini alabilmek için tek taraflı olarak yapılan kazada arkadaşı olan ..."den yardım isteyerek, gerçeğe aykırı olarak ...."in sürücü olarak gösterilip ..."in kullandığı belirtilen ... plakalı araçla ... plakalı çekicinin kaza yapmış gibi kaza tespit tutanağı düzenledikleri, bu kaza tespit tutanağına istinaden katılan ... şirketine başvurdukları, bununla hasar bedelini almaya çalıştığı ekspertizin durumdan şüphelenmesi ve kazanın anlatılan şekilde olmayacağı anlaşıldığından, bu olayın sorulması üzerine ..."nın olayı anlattığı olayda,
1-Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçsuz olduğu, katılan vekinin üst hadden ceza verilmesi ve erteleme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçsuz olduğu, katılan vekinin üst hadden ceza verilmesi ve erteleme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı kanun maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğun uygulanmamasına mahkemece karar verilebileceğinin anlaşılması karşısında, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan ve TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan vekili, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılıp yerine, TCK"nın 53. maddesinin uygulanmamasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine, "sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin birinci fıkrasının a,b,c,d bentlerinde belirtilen haklarından mahkum olduğu hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca yoksun bırakılmasına yer olmadığına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.