MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Ceza vermekten vazgeçilmesine, beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, şikayetçi ...’ün katılma talebi hususunda bir karar verilmemiş ise de, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca, suçtan zarar gören şikayetçinin kamu davasına katılan olarak kabulü suretiyle dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık ... ve katılan-sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizinde,
a- CMK’nın 193/1. maddesinde yazılı olup, savunma hakkı yanında yargılama yönteminin temel ilkelerinden olan “doğrudan doğruyalık, vasıtasızlık ve yüzyüzelik” ilkelerinin gerçekleştirilmesi amaçlarına yönelik olan; "hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılamaz" hükmüne uyulmayarak, sanık ... hakkında TCK"nın 129/3 maddesi uyarınca ceza vermekten vazgeçilmesine dair hüküm kurulması,
b- Karşılıklı hakaret eylemleri yönünden, CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine “ceza vermekten vazgeçilmesine” biçiminde anılan Kanun maddesinde öngörülmeyen bir karar türüyle hüküm kurulması,
2- Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Katılanın aşamalardaki beyanını doğrulayan 04.08.2010 tarihli adli muayene raporunda, mevcut yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebileceğinin belirtilmesi ve tanık ... .... ....’nun beyanında tarafların birbirine saldırdığını ifade etmesi karşısında, sanığın yaralama suçundan mahkumiyeti yerine yerinde görülmeyen gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan-sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.11.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.