Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/5629 Esas 2019/11937 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında Elbistan 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfaatıyla) verilen 05/12/2018 tarih ve 2017/164-2018542 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, 07.03.2012 tarihinde davalıdan satın aldığı otomobili teslim aldıktan sonra servise götürdüğünde aracın kilometresi ile oynandığı öğrendiğini, davalının ağır kusurlu olduğunu, aracın piyasa değer farkının 7.000,00 TL olduğunu ileri sürerek 7.000,00 TL zararın satış tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu 1.600,00 TL değer kaybının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktar 1.600,00 TL olup, karar tarihi (5.12.2018) itibariyle 2.590,00 TL"yi geçmediğinden HUMK"nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 44,40 TL harcın davalıya iadesine, 29/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.