MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- TCK"nın 207/1, 62 ve 53. maddeleri gereğince
mahkumiyet
2- TCK"nın 157/1, 62, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, şikayetçiye kendisini... İlçe Yönetim Kurulunda görevli olarak tanıtıp, işsiz olan şikayetçiye iş bulabileceğini belirterek ilk seferinde 180 TL, ikinci seferinde 150 TL aldığı, 22/07/2010 tarihinde tekrar 500 TL para istediğinde durumdan şüphelenen şikayetçinin araştırma yaptığında sanığın kullandığı telefon numarasının gerçekte kendi adına kayıtlı olduğunu öğrendiği, sanığın, daha önce iş başvurusu yapması için şikayetçi tarafından kendisine verilen nüfus cüzdan fotokopisini kullanarak 531 269 83 44 no"lu hattı şikayetçi adına abonelik sözleşmesi imzalamak suretiyle alıp kullandığı şeklindeki somut olayda;
1- Özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın atılı suçu işlemediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,

2- Dolandırıcılık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünü birden fazla ihlal ederek, değişik zamanlarda birden fazla kez menfaat temin etmiş olması karşısında, zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi hususu aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın atılı suçu işlemediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasından TCK"nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu “20 gün” yerine “25 gün” adli para cezası tayin edilmesi ve aynı kanunun 52/2. maddesi gereğince birim gün sayısının günlüğü 20 TL"den adli para cezasına çevrilmesi sırasında “400 TL” yerine “500 TL” adli para cezası olarak fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “25 gün” ibaresinin çıkarılarak yerine “20 gün” yazılması ve gün para cezasının TCK"nın 52/2. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine ilişkin kısımdaki “500 TL” ibaresinin çıkarılarak yerine “400 TL” ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/02/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.