MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Yerel mahkeme kararının davalılar tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 22.09.2014 gün ve 2012/ 28436 Esas, 2014/ 27505 Karar sayılı kararı ile davalılardan ...’nin feshe bağlı haklardan sorumlu olmadığı ve fazla çalışma ücreti isteklerinin reddi gerektiği yönlerinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, fazla çalışmayla ilgili bozma kararına uyulmuş, ...’nin sorumluluğu yönünden kısmen direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalılardan ... ve ... tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizce verilen bozma kararının 2 nolu bendinde, “Davacının 04/10/2006 tarihinde davalı ...."nin asıl işverenliğinde alt işveren işçisi olarak çalışmaya başladığı, bu çalışmanın işyeri devri esasları doğrultusunda değişik şirketler nezdinde devam ettiği ve davacının ... asıl işverenliği nezdindeki çalışmasının 30/04/2009 tarihinde sona erdiği ancak .. .... çalışmasının 06/11/2009 tarihinde başka bir asıl işveren nezdinde devam ettiği anlaşılmaktadır. Asıl işverenin sorumluluğu kendi işyerindeki çalışma dönemi ile sınırlıdır. İşçinin asıl işvereninin işyerinden alınarak alt işverenin başka bir işyerinde çalıştırılması halinde asıl işveren nezdindeki çalışma fesihle sona ermediğinden asıl işverenin feshe bağlı kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ücreti alacağından sorumluluğu yoktur. Bu nedenle davalı .... açısından kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ücreti taleplerinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır” gerekçeye yer verilmiş, yerel mahkemece kararın ilgili bölümüne karşı direnme yönünden hüküm kurulmuştur. Davacı işçinin davalılardan .... şirketinden alınan iş kapsamında alt işveren .... şirketi nezdindeki çalışması 30.04.2009 tarihinde sona ermiş olup, 12.05.2009 tarihinde aynı alt işveren nezdinde ve başka bir asıl işverenden alınan iş kapsamında çalışması yeni bir iş sözleşmesi niteliğinde olmakla direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 27/10/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.