Abaküs Yazılım
4. Daire
Esas No: 1998/2988
Karar No: 1999/1930
Karar Tarihi: 11.05.1999

Danıştay 4. Daire 1998/2988 Esas 1999/1930 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Namık Kemal Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün taksi işletmeciliği yapan bir mükellefin eşinin de minübüs işletmeciliğine başlaması sonucunda gerçek usulde mükellefiyet tesis edilmesine karşı açtığı dava reddedilmiştir. 1992 yılı beyannamesinin verilmemesi nedeniyle takdir komisyonu davacı ve eşi için hayat standardı temel gösterge tutarı ayrı ayrı uygulayarak matrah takdir etmiş ve gelir vergisi salmıştır. Vergi Mahkemesi, davacının aile reisi beyanında tek bir beyan ve tek bir mükellefiyetin olduğunu ancak kanunda belirtilen geçici 35. madde gereği davacının hayat standardı temel gösterge tutarının %75'inin uygulanması gerektiği sonucuna varmıştır. Mahkeme ayrıca, beyannamenin verilmemesinde vergi kaçırma kastı bulunmadığından kaçakçılık cezasının ağır kusur cezasına çevrilmesine ve yapılan tarhiyatlarda fon payı ve kaçakçılık cezasının kaldırılmasına karar vermiştir. Danıştay Savcısı ve Tetkik Hakimi de temyiz isteminin reddi gerektiğini düşünmüşlerdir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu, 3689 sayılı Kanunla eklen

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/2988
Karar No: 1999/1930

Temyiz Eden : Namık Kemal Vergi Dairesi Müdürlüğü-TEKİRDAĞ
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Taksi işletmeciliğinden dolayı götürü gelir vergisi mükellefi olan davacının eşinin de 1.7.1991 tarihinden itibaren minübüs işletmeciliğine başladığının tespiti üzerine davacı adına gerçek usulde mükellefiyet tesis edilmiş, bu işlemlere karşı açılan dava reddedilmiş, 1992 yılı beyannamesinin verilmemesi nedeniyle takdir komisyonunca davacı ve eşi için hayat standardı temel gösterge tutarı ayrı ayrı uygulanmak suretiyle matrah takdir edilmiş ve davacı adına gelir vergisi salınmış, fon hesaplanmış, kaçakçılık cezaları kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi, … günlü E:…, K:… sayılı kararıyla; aile reisi beyanında tek bir beyan ve tek bir mükellefiyetin söz konusu olduğu, eşin aileden ayrı bir mükellefiyetinin söz konusu olamayacağının davacı tarafından ileri sürüldüğü, hayat standardı temel gösterge tutarının aile reisi beyanında bir kez uygulanmasının İçtihatları Birleştirme Kurulu Kararı gereği olduğu, ancak 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununa 3689 sayılı Kanunla eklenen geçici 35 inci maddenin 2 nci fıkrasının c/bendinde aynı veya ayrı neviden birden fazla işyerinde faaliyette bulunan mükellefin temel gösterge tutarına birden sonraki herbir işyeri için temel gösterge tutarının % 50 si oranında ilave yapılacağının öngörüldüğü, anılan maddenin f/bendi de dikkate alındığında davacıya hayat standardı temel gösterge tutarının % 75 inin uygulanması gerektiği, davacının, beyannamenin verilmemesinde vergi kaçırma kastı bulunmadığından kaçakçılık cezasının ağır kusur cezasına çevrilmesine, ikmalen ve re'sen yapılan tarhiyatlarda fon payı ve ceza alınamayacağı gerekçesiyle matrahın ağır kusur cezalı olarak azaltılmasına, fon payı ve kaçakçılık cezasının kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, tarhiyatın yasal olduğunu ileri sürmekte ve kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Savcısı …'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 11.5.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


Avukat Web Sitesi