MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, bayram ve genel tatil ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştr.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde yönetmen olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini, yapılan ödeminin kısmi olup alacaklarını tam olarak karşılamadığını ileri sürerek, kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının talep ettiği tüm tazminat ve ücret alacakları bakımından kendilerini ibra ettiğini, iş güvencesi kapsamında olması nedeni ile kötüniyet tazminatı talep edemeyeceğini, davacıya eksik ödeme yapılmadığını, yıllık izin alacağı olmadığını, fazla mesai, ulusal bayram, genel tatil ve hafta sonu alacağı bulunmadığını, çalıştığı dönemde tüm alacaklarını aldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin feshi sonrasında kıdem ve ihbar tazminatı karşılığı yapılan ödeme düşüldüğünde davacının bakiye kıdem ve ihbar tazminatı alacağı kalmadığı, giriş-çıkış kayıtlarına göre fazla mesai alacağı olmadığı, dosyaya sunulan izin belgelerine göre yıllık izinlerini kullandığı ve fesih ile birlikte kullanmadığı yıllık izin ücretinin ödendiği, davacı tarafından imzalanan ve ihtirazi kayıt konulmayan ibra belgesine göre bayram-genel tatil alacağı ve hafta tatili alacağı, izin alacağı bakımından işverini ibra etmesi sebebi ile bayram-genel tatil, hafta tatili alacağı ve izin alacağı olmadığı, iş güvencesi hükümlerinden yararlanması sebebi ile kötüniyet tazminatı da talep edemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalıya ait işyerinde yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürüp fazla çalışma ücreti istemiş, davalı ise işyerinde haftalık çalışma saatinin 42,5 saat olduğunu, fazla çalışma alacağı olmadığını savunmuştur.
Mahkemece giriş-çıkış kayıtlarına göre fazla mesai alacağı olmadığı gerekçesi ile fazla çalışma ücreti talebi red edilmiştir.
Giriş çıkış kayıtlarının analiz edildiği bilirkişi raporunda davacının haftalık 45 saati aşan çalışması olmadığı belirtilmiştir. Ancak davalının kabulünden işyerinde haftalık çalışma saatinin 42,5 saat olduğunun belirlenmesine rağmen 4857 sayılı Kanunun 41/3 madde hükmü gereği fazla sürelerle olan çalışma ile ilgili raporda bir tespit olmadığı görülmüştür. Davacının da rapora bu yönde itirazı olmuştur. Mahkemece, açıklanan şekilde yetersiz bilirkişi raporuna itirabarla sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.