MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali ve Tescil


... ile ... aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının reddine dair Sorgun Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 02.07.2008 gün ve 440/343 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Köy Tüzel Kişiliği vekili, dava konusu 101 ada 960(924) parsel sayılı taşınmazın köye ait çeşme olduğunu ileri sürerek tapu kaydının iptaliyle, vekil edeni adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ..., davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taşınmazın öncesinin Salih Arslan’a ait iken davalıya bağışladığı, davalının da kendi imkanları ile bu yere çeşme yaptığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Öncesi 101 ada 924 parsel olan dava konusu taşınmaz, çeşme niteliğiyle 59,77 m2 yüzölçümüyle, belgesizden, 21.11.2005 tarihinde, kadastro yoluyla, davalı ... adına tespit edilmiş, Mehmet Arslan’ın açtığı dava sonunda Sorgun Kadastro Mahkemesi’nin 1.12.2006 gün 28-81 sayılı kararı ile 36.40 m2"sinin Mehmet Arslan adına, kalan 23,37 m2"sinin ise tespit gibi ... adına tesciline karar verilmiş; hüküm, Yargıtay denetiminden geçerek 15.2.2007 tarihinde kesinleşmiştir. Görülmekte olan davada, dava konusu yapılan yer, çeşme niteliğiyle ... adına tescil edilen ve sonradan 101 ada 960 parsel numarasını alan parseldir. Tarih ve sayısı belirtilen kadastro mahkemesinin kesinleşmiş hükmünde, 23,37 m2"lik bölümün köye bağışlanmış çeşme olduğu, ancak, köy tüzel kişiliğinin tescil isteği bulunmadığı gerekçesiyle tespit maliki üzerinde bırakıldığı saptanmıştır. Her ne kadar, anılan dava dosyasında eldeki davanın davacısı olan köy tüzel kişiliği taraf durumunu almamışsa da 101 ada 960 parselin niteliğinin çeşme olarak belirlenmesi bakımından güçlü delil oluşturur.
Bundan ayrı; temyize konu dava dosyasında yapılan 30.5.2008 tarihli keşifte dinlenen taraf tanıkları, uyuşmazlık konusu taşınmazın köy yolunun kenarında olduğunu, köy halkının içme ve kullanma suyu olarak yararlandığını, hayvanların sulandığını açıklamışlar, ziraat bilirkişisi ise 2.6.2008 tarihli raporunda çeşmeden akan suyun önündeki havuzda biriktiğini, fazlasının köy içine doğru aktığını, meraya gidip gelirken çeşmenin önündeki yoldan geçen hayvanların su ihtiyaçlarının karşılanması bakımından yarar sağlayacağını belirlemiştir.
Tüm bu açıklamalara göre, dava konusu taşınmazın köy halkının kullanımına terk ve tahsis edilmiş hayrat çeşme olduğunun kabulü gerekir. TMK.nun 715/2.maddesi gereğince bu tür yerlerin özel mülkiyete konu olması söz konusu olmaz. Mahkemece, davanın kabulüyle, 3402 sayılı Kadastro Kanunu’nun 16/A.maddesi uyarınca çekişme konusu taşınmazın tapu kaydının iptaline, davacı ... adına hayrat çeşme olarak kayıt ve tesciline karar verilmesi gerekirken değişik gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
Yukarıda açıklanan gerekçelerle davacı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve kanuna aykırı bulunan yerel mahkeme hükmünün HUMK’nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 17,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 27.06.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.