2. Ceza Dairesi 2020/10221 E. , 2020/8273 K.
"İçtihat Metni"Konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/1, 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 2.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/03/2019 tarihli ve 2017/215 esas, 2019/146 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2019 tarihli ve 2019/1002 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 20/12/2019 gün ve 94660652-105-03-19896-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31/12/2019 gün ve 2019/133544 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık ..."nın konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçları ile birlikte işlediği iddia olunan hırsızlık suçundan hakkında verilen mahkumiyet hükmü yönünden istinaf yoluna başvurulması üzerine, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 04/09/2019 tarihli ve 2019/1744 esas, 2019/1444 sayılı kararı ile hükmün bozularak yeniden karar verilmek sureti ile sanığın atılı hırsızlık suçunu işlediği sabit olmadığından bahisle beraatine karar verildiği görülmekle, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince beraate konu suçun yanında sanığın önceden mahkumiyetine karar verilen mala zarar verme suçu yönünden hükmün kesin nitelikli, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması nedeniyle istinaf incelemesine konu edilemediği anlaşılmış ise de, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarının beraat kararı verilen hırsızlık suçu ile bağlantılı olduğu ve her üç suçun birlikte işlendiğinin iddia edildiği, sanığın konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarını işlediğine dair de mahkumiyete yönelik kesin delil elde edilemediği gözetilmeksizin, mala zarar verme suçu yönünden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden ise itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İnceleme konusunu oluşturan davada, her ne kadar sanık ... hakkında, Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/03/2019 tarihli ve 2017/215 Esas - 2019/146 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, mala zarar verme suçundan verilen hükmün kesin nitelikte olduğu, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik olarak yapılan itirazın da Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2019 tarihli ve 2019/1002 D. İş sayılı kararı ile reddine karar verildiği; hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün sanık ve müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 04/09/2019 tarihli ve 2019/1744 Esas, 2019/1444 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçunu işlediği sabit olmadığından beraat kararı verildiği anlaşılmış ise de; kesinleşen hükümden sonra ortaya çıkan bu durumun ancak 5271 sayılı CMK’nın 311/1-e maddesi uyarınca yargılanmanın yenilenmesi sebebi olabileceği, kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından ve delillerin takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı da bulunmadığından, (AFYONKARAHİSAR) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 07.03.2019 tarihli ve 2017/215 Esas - 2019/146 Karar sayılı karara ve (AFYONKARAHİSAR) 1. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 22/05/2019 tarihli ve 2019/1002 D. İş sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 07/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.