MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla measi ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.09.2010 tarihinden beri davalı firmanın .... isimli işyerinde Restoran Sorumlusu olarak çalışmakta iken iş akdinin 03.08.2012 tarihinde haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının Restoran Sorumlusu olarak çalıştığını, davacının 15.09.2010 tarihinde çalışmaya başladığını, 31.07.2012 tarihinde iş akdinin müvekkili şirket tarafından haklı nedenle feshedildiğini, davacının son brüt maaşının 1.200 TL olduğunu, davacının iş akdinin İş Kanununun 25/II-h ve ı bentleri kapsamında haklı nedenle feshedildiğini, davacı tarafından müvekkili şirketin ciddi bir zarara uğratıldığını, bu kapsamda olmak üzere savunmasının istendiğini, davacının çelişkili savunmada bulunduğunu, sorumluluğu üzerinden atmaya çalıştığını, kıdem ve ihbar tazminatı hakkı doğmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacı vekili, dava dilekçesinde davacının hafta içi her gün 09.00-23.00 saatleri arasında çalıştığını iddia etmesine rağmen, hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma ücreti hesabında talep aşılarak davacının ortalama 09.00-24.00 saatleri arasında günlük ara dinlenme dahil 15 saat çalıştığı kabul edilmiştir. Bu taleple bağlılık kuralına aykırıdır. İddia gibi davacının 09.00-23.00 arası çalıştığı kabul edilmeli, ara dinleme düşülmeli ve buna göre haftalık 45 saati aşan fazla mesaisi karşılığı ücreti hesaplanmalıdır.
3- İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, yıllık ikiyüzyetmiş saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.
İş sözleşmesinde yer alan yıllık 270 saate kadar yapılacak fazla çalışmanın personelin aldığı ücrete dahil olduğu yönündeki düzenleme gereği, dairemiz ilke kararında yer aldığı şekilde yılık 270, haftalık 5,5 saatin hesaplanan fazla çalışma süresinden düşülmesi gerektiğinin gözden kaçırılması da hatalıdır.
4-Mahkemece, takdiri delil niteliğindeki tanık beyanları ile kanıtlanan fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarından takdiri indirim yapılması yerinde ise de, davacının izin, mazeret izni, hafta ve genel tatiller izni dikkate alındığında % 20 oranında yapılan takdiri indirim azdır. Mahkemece, daha makul oranda bir indirim yapılmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.10.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.