9. Hukuk Dairesi 2015/28836 E. , 2015/29247 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 08/12/2003 ile 15/04/2006 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, ücretinin hiçbir zaman düzenli olarak ödenmediğini, kısmi ödemeler nedeniyle ihtiyaçlarını karşılayamayacak duruma geldiğini, bu nedenle iş akdini 15/04/2006 tarihinde İş Kanunun 24. Maddesine dayanarak kendisinin feshettiğini, en son aylık ücretinin 1.300,00 TL olduğunu, işyerinde 07.30 ile 17.00 saatleri arasında çalıştığını, hafta sonları da çalışmak suretiyle hafta içi bir gün izin kullandığını, bu çalışmasının bütün dini ve milli bayramlarda devam ettiğini, 2005 ve 2006 yıllarında yıllık izin kullanmadığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle;davacının başka bir işyerinde iş bulması üzerine kendi isteğiyle işten ayrıldığını, ücretlerinin düzenli ödenmemesi iddiasının gerçeği yansıtmadığını, kendi isteğiyle işten ayrılan davacının hiçbir alacağının olmadığını, davacının asgari ücretle çalıştığını, fazla mesai yapmadığını, yıllık ücretli iznini kullandığını savunarak ,davanın reddini istemiştir.
C)Bozma ilamının ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemenin ilk kararı dairemizin 2010/39534 Esas,2013/2759 Karar sayılı 23.01.2013 tarihli ilamı ile “Somut olayda; kayıtlarda gösterilenden daha fazla ücret aldığı iddiasının ispat külfeti davacıda olup, dosyada hükme esas alınan ücret seviyesini kanıtlamaya yeterli herhangi bir delil bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece yukarıdaki ilkeler doğrultusunda araştırma yapılarak davacının aldığı ücret seviyesi belirlenmeden iddiaya değer verilip eksik araştırma ile hüküm kurulması hatalıdır.”gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece özetle; uyulan bozma ilamı, dosyada toplanan deliller,tanık beyanları, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı değerlendirildiğinde; davacının, 08/12/2003–15/04/2006 tarihleri arasında 2 yıl 4 ay 8 gün Davalı İşveren nezdinde hizmet akdiyle çalıştığı; ... Sendikası müz cevabına göre Davacı emsali bir işçinin ücretinin brüt 854,28 TL ve ücretin, asgari ücrete oranının (854,28/531,00=) 1,608813559322034 olduğunun tespit edildiği, davacının çalıştığı dönem içerisinde yaptığı fazla çalışma karşılığında ücretinin ödenmediği, davacının iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğinden kıdem tazminatının kabulüne, davacının haftalık 6 saat fazla mesai yaptığı hizmet süresi ve hesaplanan miktar dikkate alınarak takdiri indirim yapılmadığı,davacının 14 günlük yıllık izinlerinin kullandırıldığının davalı tarafça ispatlanamadığından, yıllık izin ücreti isteğinin kabulü ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla mesai ücret alacağından hakaniyet indirimi yapılıp yapılmayacağı uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece bozmadan önceki kararda fazla mesai ücret alacağından %20 oranında hakkaniyet indirimi yapılmış ve kararı sadece davalı temyiz etmiştir.
Mahkemece bozma ilamı doğrultusunda davacının ücreti tespit edilip,yeniden hesap edilen fazla mesai alacak miktarından hizmet süresi ve hesaplanan miktar dikkate alınarak hakkaniyet indirimi yapılmadığı yönünde hüküm kurulmuştur.Bozmadan önceki kararı davacı temyiz etmediğinden,ilk kararda fazla çalışma alacağından yapılan %20 oranındaki hakkaniyet indirimi bozma dışı kalarak davalı lehine usuli kazanılmış hak oluşturmuştur.
Mahkemece fazla mesai alacağından yapılan %20 oranındaki taktiri indirim davalı lehine usuli kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, fazla mesai alacağının miktarı ve hizmet süresi gerekçe gösterilerek bu alacak miktarından taktiri indirim yapılmaması hatalı olup,bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.