Danıştay 7. Daire 2016/7374 Esas 2021/1053 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/7374
Karar No : 2021/1053

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Mensucat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı "viskon elyaf" ticari isimli eşyanın kıymetinin noksan beyan edildiğinden bahisle, ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük ve katma değer vergileri üzerinden 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca hesaplanarak karara bağlanan para cezalarına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davaya konu beyanname muhteviyatı 527.199,90 kg. eşyanın toplam 25 adet konteyner içerisinde, Çin Halk Cumhuriyeti'nden deniz yoluyla nakli için taşıma firması tarafından düzenlenen navlun faturasında taşıma bedelinin 2.500-USD olarak gösterilerek gümrük kıymetine eklendiği, sonradan yapılan kontrollerde, navlun faturasında bir adet konteyner numarasına yer verildiği, anılan navlun ücretinin sadece bir konteynere ait olduğu, geri kalan 24 adet konteyner için ise navlun ücreti beyan edilmeyerek gümrük kıymetine eklenmediğinin tespiti üzerine, beyan edilen 2.500-USD esas alınarak yaklaşık aynı ağırlık ve boyutlardaki konteynerler emsal alınarak bulunan vergi farkı üzerinden davaya konu para cezası kararının alındığı, beyanname ekinde yer alan satış faturasında eşyanın bedelinin 943.985,88-USD, teslim şeklinin ise FOB olduğu, tek bir konteyner numarasına yer verilerek düzenlenen navlun faturasında ise taşıma bedelinin 2.500-USD olarak gösterildiği, anılan faturada yer alan toplam 25 adet paket ibaresine yer verilmiş olmasının ise bilgi mahiyetinde olduğu, eşyanın çıkış limanı, miktarı ve satış bedeli gözetildiğinde, beyan edilen navlun bedelinin ticaretin olağan seyri içerisinde kabul edilebilir nitelikte bulunmadığı, ispat külfeti kendisine düşen davacı tarafından anılan hususun belgelendirilmesine yönelik gümrük idaresine herhangi bir belge sunulmadığı, navlun faturasını düzenleyen firmaya, alt taşıyıcı firmanın düzenlediği faturada ise 2.525-USD navlun ücretine yer verildiği, beyannameye eklenmeyen bu faturada da tek bir konteyner numarasının yazılı olduğu, toplam konteyner adedi ve tonaja yer verilmesinin de anılan durumu değiştirmediği, davalı idarece dosyaya sunulan aynı boyutlarda ve yaklaşık aynı kapasiteye sahip konteynerler için ödenen emsal navlun ücretlerinin birlikte değerlendirilmesinden, bir konteyner için ödenen 2.500-USD navlun ücretinin, emsal kabul edilmesi suretiyle ödenmeyen 24 adet konteynere ilişkin olarak yapılan hesaplama sonucunda bulunan vergi farkı üzerinden üç kat tutarında kesilen para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Uyuşmazlığa konu beyanname ekinde ibraz edilen navlun faturasının toplam 25 adet konteyner için düzenlendiği, emsal alınan beyannamelere konu taşımanın niteliğinin davaya konu eşyaya uygulanabilirliğinin bulunmadığı, vergi kaybına sebebiyet verilmedikçe para cezası kararı alınamayacağı ve tesis edilen işlemin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.