Taahhüdü ihlâl suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığından beraatine dair ... (...) İcra Ceza Mahkemesinin 19/04/2018 tarihli ve 2018/15 Esas, 2018/96 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü anılan kararın kaldırılması ile sanığın 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi uyarınca 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... (...) Asliye Ceza Mahkemesinin 26/06/2018 tarihli ve 2018/88 değişik iş sayılı karan aleyhine Adalet Bakanlığının 08/01/2019 gün ve 94660652-105-10-10060- 2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2019 gün ve KYB.2019/4781 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 09/08/2017 tarihli haciz sırasında düzenlenen taahhütnamede sonraki faiz olarak 769,22 Türk Lirası belirtilmiş ise de, bu faizin hangi dönemleri kapsadığı, icra takibinin kesinleştiği tarihten taahhüt tarihine kadar işlemiş ve taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığı konusunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle itirazın bu yönden reddi yerine kabulü ile sanığın yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
09/08/2017 tarihli taahhüt tutanağında, icra takip öncesi işlemiş faizin 1.076,06 TL olarak gösterildiği, “sonraki faiz” olarak gösterilen 769,22 TL’nin takip tarihi olan 11.04.2017 tarihi ile taahhüt tarihi olan 09/08/2017 tarihi arasında işlemiş faiz olduğu, ödeme tarihindeki faiz olarak gösterilen 1.491,60 TL’nin de taahhüt tarihi olan 09/08/2017 tarihinden son ödeme tarihi olan 25.06.2018 tarihine kadar işleyecek faiz olduğunun anlaşılması karşısında, işlemiş veya işleyecek faiz konusunda bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 27/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.