MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değilse de;
Alacaklı tarafından bonoya dayalı olarak kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla başlatılan takibe karşı borçlunun, yasal süre içerisinde icra mahkemesine başvurusunda, senedin kambiyo vasfında olmadığına yönelik şikayetinin yanı sıra imzaya da itiraz ederek takibin iptalini talep ettiği, mahkemece, senedin kambiyo senedi vasfında olması nedeniyle şikayetin yerinde olmadığı ve borçlunun, İİK"nun 68/a-5. maddesinde yazılı meşruhatı taşıyan davetiye tebliğine rağmen duruşmaya mazeretsiz katılmadığı gerekçesiyle istemin reddine karar verildiği görülmüştür.
Somut olayda, İİK"nun 170/b maddesi göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 68/a-5. maddesinde yazılı meşruhatı içeren ihtarlı davetiyenin, borçlunun, “... Adresi" olduğu belirtilerek tebliğe çıkartıldığı ve; “Dağıtım saatlerinde evrak tebliğ için adrese gidildi. Adres kapalı olup …. .... maddesine uygun tebliğ edildi. 2 nolu haber kağıdı kapıya yapıştırıldı. Aynı komşuya haber verilerek Mah. Muh. imzasına tebliğ edildi” şerhi ile 10.04.2015 tarihinde tebliğ edildiği, borçlu vekilinin, 16.06.2015 tarihli ilk celsede ve temyiz dilekçesinde, davetiye tebliğinin usulsüz olduğunu ileri sürdüğü görülmektedir.
Borçlu asile çıkartılan İİK"nun 68/a-5. maddesinde yazılı meşruhatı taşıyan davetiye tebliğ şerhinin içeriğinden, tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre mi yoksa 21/2. maddesine göre mi yapıldığı anlaşılamamaktadır.
- Tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre yapıldığı kabul edildiği takdirde;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun “Tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina” başlıklı 21/1. maddesinde; “Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru, tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir ve memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır” hükmü yer almaktadır.
.Madde metni, iki hali birlikte düzenlemiştir. Bunlardan ilki “adreste bulunmama”, diğeri ise “tebellüğden imtina”dır. Muhatabın adreste bulunmaması halinde tebliğ memurunun ne şekilde davranması gerektiğini düzenleyen Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik"in 30. maddesinin birinci fıkrasında; “Adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine meşruhat verilerek çıkarılan tebligatlar hariç olmak üzere, muhatap veya muhatap adına tebliğ yapılabilecek olanlardan hiçbiri gösterilen adreste sürekli olarak bulunmazsa, tebliğ memurunun, adreste bulunmama sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar heyeti veya meclisi üyeleri, kolluk amir ve memurlarından araştırarak beyanlarını tebliğ mazbatasına yazıp imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde bu durumu yazarak imzalaması gerekir..” hükmünün yer aldığı, Tebligat Kanunu"nun ""Tebligat Mazbatası"" başlıklı 23. maddesinin 7. bendinde ise; ""21 inci maddedeki durumun tahaddüsü halinde bu hususlara mütaallik muamelenin yapıldığının, adreste bulunmama ve imtina için gösterilen sebebin tebligat mazbatasına yazılacağı" hüküm altına alınmıştır.
Burada Yönetmeliğin 30. maddesi, tebliğ memuruna ilgilinin neden adreste bulunmadığını “tahkik etme” görevini yüklemiştir. Buna göre tebliğ memuru, tahkik etmekle kalmayıp, tevsike yönelik olarak yaptığı tahkikatın sonucunu Tebligat Kanunu"nun 23/7. ve Tebligat Yönetmeliğinin 35/f bendi gereğince tebliğ evrakına yazacak ve maddede açıkça belirtildiği üzere ilgilisine imzalatacaktır. Ancak bu şekilde, yapılan işlemin, usulüne uygun olup olmadığı, hakim tarafından denetlenebilir. Muhatabın, tebliğ adresinde ikamet etmekle birlikte, kısa ya da uzun süreli ve geçici olarak adreste bulunmadığının, tevziat saatlerinden sonra geleceğinin beyan ve bunun tevsik edilmesi halinde ancak, maddede sayılanlardan, örneğin muhtara imza karşılığı tebliğ edilip, 2 numaralı fişin kapıya yapıştırılması ve komşunun durumdan haberdar edilmesi işlemlerine geçilebilecektir. Tahkikatta muhatabın adresten kesin olarak ayrıldığının ya da öldüğünün veya tebligatın, tebliğ evrakında belirtilen tarihten önce yapılamayacağının anlaşılması halinde Tebligat Yönetmeliğinin 30. maddesinin 2., 3., 4. ve 5. fıkraları gereğince işlem yapılacaktır. Bu itibarla; Tebligat Yönetmeliğinin 30. maddesinde öngörülen şekilde ve maddede belirtilen kişilere sorularak imzaları da alınmak suretiyle, imzadan çekinmeleri halinde, bu husus da belirtilerek, Tebligat Yönetmeliğinin 35. maddesi gereğince muhatabın adreste geçici olarak bulunmama sebebi ve tevziat saatlerinden sonra geleceği “tevsik edilmeden”, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre yapılan tebligat işlemi geçersizdir. Zira bu belgeleme işlemi, devamı işlemleri belirlemesi yanında muamelenin doğru olup olmadığına karar verilmesi yönünden yardımcı olacak ve tebliği isteyen makam ve hakimin denetimini sağlayacaktır. Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre yapılan tebligatlarda tebliğ tarihi, maddenin son cümlesinde açıkça belirtildiği üzere, iki numaralı fişin, yani ihbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarihtir. Tebliğ tarihinin bu şekilde belirlenmesi ve geçerli sayılabilmesi, tebliğ memurunun yukarıda açıklanan araştırmayı mutlaka yapmasına ve belgelemesine bağlıdır.
Bu bağlamda, borçlu asile 10.04.2015 tarihinde yapılan tebligatta, muhatabın adresinin ne sebepten ötürü kapalı olduğunun, bu durumun geçici olup olmadığının, şayet geçici ise bunun sebebi ve muhatabın tevziat saatlerinden sonra adrese dönüp dönmeyeceğinin, borçlu asilin adresinin kapalı olduğunu bildiren ve kendisine haber verilen komşunun kim olduğunun tebligat mazbatasında belirtilmediği, bu haliyle tebligatın TK."nun 21/1. maddesine aykırı olduğu anlaşılmıştır.
- Tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapıldığı kabul edildiği takdirde ise;

7201 Sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin l. fıkrasına göre tebligat, tebliğ yapılacak şahsa, bilinen en son adresinde yapılır. 6099 Sayılı Yasanın 3.maddesi ile eklenen aynı yasanın aynı maddesinin 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesine göre; ""Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Ayrıca başkaca adres araştırması yapılmaz. 79 uncu maddenin ikinci fıkrasına göre renkli bastırılan tebligat zarfında, adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek bu adrese tebligat yapılacağına dair meşruhata yer verilir.""
Bu yönetmeliğe göre; 7201 Sayılı Tebligat Kanunu"nun 2l/2.maddesi gereğince tebligat yapılabilmesi için, tebliği çıkaran mercice, tebligat çıkarılan adresin, muhatabın, adres kayıt sistemindeki adresi olduğuna ve tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılacağına dair tebliğ evrakı üzerine kayıt düşülmesi zorunludur. Yani, tebligatı çıkaran merci tarafından yukarıda belirtildiği şekilde, adres kayıt sitemine ilişkin olarak şerh verilmeden tebliğ memurunca 21/2. maddeye göre tebliğ işlemi yapılamaz.
Dolayısıyla borçlu asile gönderilen 68/a-5. maddesinde yazılı meşruhatı içeren ihtarlı tebligatın, doğrudan mernis adresine yapılması doğru olmadığı gibi, tebligat mazbatasını çıkaran merci tarafından, Tebligat Yönetmeliğinin 16/2. maddesi kapsamında bir şerh verilmediği için yapılan tebligat, TK"nun 21/2. maddesine aykırıdır.
O halde mahkemece, borçluya usulüne uygun meşruhatlı davetiye çıkarılarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile itirazın reddi yönünde hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.