MAHKEMESİ : ŞANLIURFA 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/09/2010
NUMARASI : 2008/171-2010/469

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, izin ücreti alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı ile fazla çalışma ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkillerinin murisi S.. P..ın davalıların iş yerinde belirsiz süreli iş akdi ile çalışırken, geçirdiği trafik kazası sonucu vefat ettiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil ve fazla mesai alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, hafta tatili alacağının reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma süre ve ücretinin doğru olarak hesap edilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işçinin haftalık 21 saat fazla çalışma yaptığı belirtilmiş ve fazla çalışma ücreti 18 saat üzerinden hesap edilmiştir.
Dosya kapsamından fazla çalışma süresinin tanık beyanlarına itibarla belirlendiği anlaşılmaktadır.
Tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde, işçinin haftanın 6 günü 08.00-19.00 saatleri arasında, 1 saatlik ara dinlenmesinin düşülmesi ile 10 saat çalıştığı, toplam çalışma süresinin (6 gün x 10 saat =) 60 saat olduğu, buna göre haftalık fazla çalışma süresinin 60-45=15 saat olduğu tespit edilmiştir.
Yukarıda yapılan tespitler kapsamında, işçinin haftalık 15 saat fazla çalışma yapmasına rağmen, haftalık 18 saat fazla çalışma yaptığının kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 20/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.