MAHKEMESİ : İZMİR 9. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/10/2011
NUMARASI : 2010/904-2011/722

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, maaş alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, sigorta primlerinin gerçek ücret üzerinden yatırılmaması gerekçesiyle iş sözleşmesini 13/10/2010 tarihinde haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile maaş, fazla mesai, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, davacının 12,13,14/10/2010 tarihlerinde devamsızlık yapması nedeniyle haklı nedenle sözleşmenin feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ücret alacağı ve fazla çalışma ücret alacağı olduğu bu nedenle iş akdini sonlandırdığı anlaşıldığından davacının kıdem tazminatı alacaklısı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davalı tarafından temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük
çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda, fazla çalışma hesabında tanık beyanları doğrultusunda davacının, Mayıs-Ekim ayları arasında hafta içlerinde 08.30-19.00, Cumartesi 08.30-15.00 saatleri ile kış döneminde hafta içi 08.30-17.30, Cumartesi günleri 08.30-15.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek günlük yarım saat ara dinlenmesi yapılarak hesaplama yapılmış isede, yukarıdaki yasal düzenlemeler ve ilke kararı doğrultusunda ara dinlenmesinin 1 saat yerine yarım saat olarak düşülmesi hatalıdır.
Fazla çalışma süresi 1 saat ara dinlenme düşülerek yapılmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.