MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 15. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/06/2014
NUMARASI : 2013/1409-2014/348

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait işyerinde çalışmakta iken iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini ve işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek; kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, yıllık izin ücretleri ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmeisni talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin geçerli nedene dayalı olarak feshedildiğini tazminatları ile bütün işçilik alacaklarının ödendiğini savunmuş ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davacı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Kıdem ve ihbar tazminatının giydirilmiş ücretten, diğer işçilik alacaklarının ise çıplak ücretten hesaplanması gerekir.
Tazminatlara esas alınacak olan ücretin tespitinde 4857 sayılı Kanununun 32 nci maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler de göz önünde tutulur. Bu göre devamlılık arz eden ikramiye, prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemelerin tazminatların hesabında dikkate alınması gerekir.

Dosya içeriğine göre; davalı işyerine kamyon ile mal geldiğinde taşıma ücreti olarak çalışanlara 20 TL ödendiği ve ayda ortalama 4 defa taşıma işi olduğu tanık beyanlarından anlaşılmaktadır.
Taşıma ücreti olarak verilen bu ödemenin devamlılık arz ettiği ve giydirilmiş ücretin hesabında dikkate alınması gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
3-Davacının fazla mesai ücreti alacağı olup olmadığı, taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Hükme esas bilirkişi raporunda, ücret bordrolarının büyük bir kısmında fazla mesai tahakkukunun yapıldığı, tahakkuk edilen tutarların her ay farklılık gösterdiği, söz konusu tutarların sigortaya beyan edilen ücretler ile ve banka kayıtlarıyla da örtüştüğü, davacının ihtirazı kaydının bulunmadığı, Yargıtay kararlarına göre davacı tarafın bordrolarda gösterilenden daha fazla mesai yapıldığını ancak yazılı delil ile ispatlayabileceği bu nedenlerle davacının fazla messai alacağı bulunmadığı tespiti yapılmıştır.
Ancak dosya içerisinde yer alan bordrolar incelendiğinde; 2011 yılı Aralık ayı ile 2012 yılı Ocak, Mart, Haziran ve Temmuz aylarında fazla mesai tahakkuku bulunmadığı anlaşılmaktadır. Delillere ve özellikle tanık anlatımlarına göre fazla çalışma yapıldığı sabittir. Bu nedenle, bordrolarda fazla mesai tahakkuku bulunmayan aylar için alacağın hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken reddi isabetsizdir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.