MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkete ait işyerinde 01/04/2004 tarihinden itibaren tır şoförü olarak çalıştığını, davalı tarafın geçerli bir neden olmadan iş akdine son verdiğini, savunmasının da alınmadığını, davacıya iki ayrı şirketten fesih yazısı geldiğini, davacının olumsuz bir davranışı olmadığını, davacının davalı şirkete ait işyerinde milli ve dini bayramlarda ve hafta sonlarında çalıştığını, ayrıca davacının tüm iş emirlerini ... isimli şirketten aldığını, davalı bu şirketin işçilerin alacaklarından kurtulmak için tamamen kendine bağlı idare ettiği yeni şirketler kurduğunu, bu şirketlerin isimlerinin ... gibi şirketler olduğunu, davalı ..."ın bu şekilde yasayı dolanmaya çalıştığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücreti izin, fazla mesai ve tatil çalışmaları karşı ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir .
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davalı ... ile davacı arasında hukuki bir ilişki bulunmadığını, davacının son işvereninin davalı ... olduğunu, ayrıca şirket ile ... isimli şirketin birbirinden farklı tüzel kişilikler olduğunu, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının ... isimli şirket de izinlerini kullandığını, davacının asgari ücret ile çalıştığını davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davacının iş akdine işveren davalılar tarafından son verildiğinden davacı kıdem ve ihbar tazminatı talep edebileceği, tanık beyanlarından davacının fazla mesai yaptığı, milli bayramlarda çalıştığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, yapmış ise haftalık kaç saat yaptığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Bir işyerinde yapılan işin niteliğinden veya çalışan işçinin görevinden kaynaklanan durumlar hariç olmak üzere kural olarak ve özellikle işçiler aynı görev de ve aynı çalışma düzeninde çalışıyorlar ise mesailerinin farklı olmaması gerekir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına itibar edilerek davacının haftalık 24 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiş ve mahkemece buna göre karar verilmiştir. Ancak beyanlarına itibar edilen tanıkların davacı ile birlikte araç içinde bulunmadıkları, davacının sürüş zamanı ile ilgili olarak görgüye dayalı bilgilerinin bulunmadığı anlaşıldığı gibi temyiz incelemesi dairemizce yapılan 2011/19343 ve 2013/5610 esas sayılı dosyalarda davacı ile aynı görevi yapan bahsi geçen dosyaların davacıları hakkında haftalık 3 ve 4 saat fazla mesai hesabı yapıldığı ve yapılan bu hesaba göre verilen hükmün onanmasına karar verildiği tespit edilmiştir. Hükme esas bilirkişi raporunda haftalık 24 fazla mesai yapma olgusu kanıtlanmamıştır. Bu nedenle emsal dosyalarda kabul edilen fazla mesai süreleri de dikkat alınarak davacının haftalık fazla mesai süresinin belirlenmesi ve buna göre karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.