Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2019/568 Esas 2021/319 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2019/568
Karar No : 2021/319

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Sendikası (…-Sen)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Sekizinci ve İkinci Daireleri Müşterek Kurulunun 12/11/2018 tarih ve E:2014/6592, K:2018/6770 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 07/09/2013 tarih ve 28758 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği'nin "Ders süresi ve günlük çalışma saatleri" başlıklı 9. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "İşletmelerde yapılan mesleki eğitim, yaz uygulamasıyla okul ve işletmelerde yapılan staj çalışmalarında bir ders saati süresi 60 dakikadır." kuralının iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Sekizinci ve İkinci Daireleri Müşterek Kurulunun 12/11/2018 tarih ve E:2014/6592, K:2018/6770 sayılı kararıyla;
1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu'nun "Genellik ve eşitlik" başlıklı 4., "Fırsat ve İmkan eşitliği" başlıklı 8., "Planlılık" başlıklı 14. maddeleri, 3308 sayılı Mesleki Eğiitm Kanunu'nun "Amaç" başlıklı 1., "Kapsam" başlıklı 2., "İş şartlarına uyma" başlıklı 21. maddeleri ile 4857 sayılı İş Kanunu'nun "Çalışma süresi" başlıklı 63. maddesinden bahsedilerek,
Mesleki ve Teknik Anadolu lisesi, Mesleki ve Teknik Eğitim Merkezi, Çok Programlı Anadolu Lisesi, Özel Eğitim Meslek Lisesi ile Mesleki Eğitim Merkezi olarak tanımlanan mesleki ve teknik ortaöğretim kurumları ile Millî Eğitim Bakanlığına bağlı her derece ve türdeki okul, merkez, pansiyon, uygulama oteli, öğretmen akademisi ve hizmetiçi eğitim enstitüsü, olgunlaşma enstitüsü ile sosyal tesislerini kapsayan diğer eğitim kurumlarının Yönetmelik'te ayrı ayrı tanımlandığı; davacı Sendika tarafından, dava konusu edilen düzenlemenin, Anayasa ile güvence altına alınan eşitlik ilkesine aykırı olduğu iddia edilmekte ise de, mesleki ve teknik ortaöğretim kurumunda verilen eğitim ve öğretimin ve bu eğitime yönelik uygulamanın, diğer eğitim kurumlarında verilen eğitiminden kapsam, içerik ve uygulama yönünden farklı olduğundan, bu kurumlarda verilen eğitim ve bu eğitime dair yöntem ve uygulamanın da farklı olmasının eşitlik ilkesine uygun olduğu sonucuna ulaşıldığı;
Nitekim, 3308 sayılı Kanun'un "İş şartlarına uyma" başlıklı 21. maddesinin, işletmelerde mesleki eğitim, staj ve tamamlayıcı eğitim gören öğrencilerin, iş yerlerinin şartlarına ve çalışma düzenine uymak zorunda oldukları yolundaki hükmü uyarınca; uygulama alanına yönelik olarak işletmede yapılacak olan mesleki eğitim ve staj çalışmalarında iş yeri şartlarının uygulanmasında üst normlara aykırılık bulunmadığı;
Kaldı ki; dava konusu maddede 28/10/2016 tarih ve 29871 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren değişiklikle birlikte, uygulamaya yönelik olan eğitim çalışmalarının yapılacağı mekan ve uygulama içeriğine göre bir ayrıma gidilerek, mesleki eğitimin okulda yapılması halinde bir ders saati süresinin 40 dakika; işletmede olması halinde 60 dakika; stajın ise her halükarda 60 dakika olarak düzenlendiğinin görüldüğü;
Öte yandan, davacı Sendika tarafından, dava konusu düzenlemenin, Anayasa'da düzenlenen "eşit işe eşit ücret" ilkesine de aykırı olduğu iddia edilmekte ise de; Millî Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Karar'ın "İşletmelerde meslek eğitimi" başlıklı 15. maddesinde, işletmelerde meslek eğitimi yapılan okul ve kurumlarda görevli yönetici ve öğretmenlerin öğrenci, çırak ve aday çırakların iş yerindeki uygulamalı eğitimini izlemek, programa uygunluğunu ve sistemin iş yerindeki işlerliğini sağlamak, meslekî rehberlikte bulunmak üzere yaptıkları bu görevlerin ders görevi sayılacağı; bu derslerin, ders dağıtım çizelgelerinde “işletmelerde meslek eğitimi” adıyla gösterileceği belirtilmiş olup; işletmede mesleki eğitime katılan personele bu çalışması karşılığı Bakanlar Kurulu kararı uyarınca ücret ödendiğinden, davacı Sendikanın bu iddialarına itibar edilmediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dava konusu maddede 28/10/2016 tarih ve 29871 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Yönetmelik'le değişiklik yapılmış olması nedeniyle, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilerek, vekalet ücreti ve yargılama giderinin davalı taraf üzerinde bırakılması gerekirken, davanın reddine karar verilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, Danıştay Sekizinci ve İkinci Daireleri Müşterek Kurulunca verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Müşterek Kurul kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Sekizinci ve İkinci Daireleri Müşterek Kurulunun temyize konu 12/11/2018 tarih ve E:2014/6592, K:2018/6770 sayılı kararının ONANMASINA,
3.Kesin olarak, 18/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.