Danıştay 4. Daire 2016/16872 Esas 2021/1162 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16872
Karar No : 2021/1162

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

2- … Ticaret İnşaat Mühendislik Yapı Malzemeleri Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullanıldığından bahisle re'sen tarh edilen 2010/5,6,7,8,9,10,11,12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacıya ilgili dönemde fatura düzenleyen Tuna Vergi Dairesi mükellefi … İnşaat ve İnşaat Malzemeleri Gıda Tekstil San. ve Tic. Ltd Şti hakkındaki tespitlerden adı geçen mükellefin davacı adına düzenlediği faturalarının sahte olduğu hususunun ortaya konulamadığı, Beyoğlu Vergi Dairesi mükellefi … Elektrik İnşaat Metal San. Ve Tic. Ltd. Şti hakkındaki tespitlerden bu mükelleften alınan faturaların sahte olduğu sonucuna varıldığından faturalarda yer alan katma değer vergilerinin indiriminin kabul edilmemesi suretiyle tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık görülmediği, kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uygun bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Tarafların temyiz dilekçelerinde yer alan iddialar temyize konu Mahkeme kararının redde ilişkin kısmı ile özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmının bozulmasını sağlayacak nitelikte görülmemiştir.
Davalı idarenin diğer temyiz istemine gelince;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Davacıya ilgili dönemde fatura düzenleyen … İnşaat ve İnşaat Malzemeleri Gıda Tekstil San. ve Tic. Ltd Şti hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nun incelenmesinden; 07/02/2007 tarihinde … ve … tarafından kurulan şirketin 13/01/2010 tarihli devir ile … ve … isimli şahıslara devredilmiş olduğu, 12/02/2007 tarihinde faaliyete başlayan mükellefin 31/12/2011 tarihinde resen terk edildiği, işyeri adresi olan … Cad. … Sok. No:… … adresinde yapılan açılış yoklamasında; sıhhi tesisat malzemeleri toptan satışı ile iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, iş yerinin 150 m² olduğu, iş yerinde büro malzemeleri ve muhtelif raf sistemi demirbaş eşyanın bulunduğu, yoklama esnasında çalışan personel olmadığının beyan ve tespit edildiği, 21/04/2008 tarihli yoklamada; işyerinin 150 m² olduğu, yoklama anında çalışan işçinin olmadığı, faaliyet konusunun sıhhi tesisat malzemeleri satışı olduğu, işyerinin toptan-parekende satış yeri ve depo olarak kullanıldığı, tespit anında işyerinde yaklaşık 60.000,00 TL tutarında muhtelif sıhhı tesisat malzemelerinin bulunduğunun beyan edildiği, şirkete ve ortaklara ait başka bir işyerinin olmadığı, banka hesabı olarak … ve … Bankası Bayrampaşa şubelerinin kullanıldığının beyan ve tespit edildiği, 29/01/2010 tarihinde yapılan yoklamada ise; faaliyete devam edildiği, 3 personelin çalıştığı, şirket ortakları … ve …'nun tüm hisselerini 06/01/2010 tarihinde … ve …'e devrederek ortaklıktan ayrıldıkları, şirket müdürünün … olduğunun beyan ve tespit edildiği, şirket adresinde 16/04/2010, 09/08/2010, 26/10/2010, 03/11/2010 tarihlerinde yapılan yoklamalarda da işyerinin faaliyette olduğu, 3-5 personelin olduğu, büro malzemeleri ve muhtelif emtianın olduğunun tespit edildiği, 31/10/2011 tarihinde yapılan yoklama sonucunda ise; dükkanın kapalı olduğu yaklaşık 14/07/2011 tarihinde faaliyetine son verildiğinin beyan edildiği, bunun üzerine 31/12/2011 tarihi itibariyle mükellefiyetin resen terk edildiği, defter ve belge ibraz yazısının şirket müdürü …'a tebliği için çıkarılan tebligatların ilgilinin bilinen adreslerinde kendisine ulaşılamaması ve tanınmaması nedeniyle tebliğ edilemediği, mükellefin 2009 yılı KDV matrahı toplamının 7.219.198,39 TL, BS formu ile bildirilen satış tutarının 6.736.587,00 TL, BA formu ile mükelleften alım yapıldığı bildirilen tutarın ise 5.889.715,00 TL olduğu, 2010 yılı KDV matrahı toplamının 7.435.590,47 TL, BS formu ile bildirilen satış tutarının 7.410.958,00 TL, BA formu ile mükelleften alım yapıldığı bildirilen tutarın ise 5.375.911,00 TL olduğu, yüksek tutarlı KDV matrahlarına rağmen sürekli devreden KDV bildirildiği, tahakkuk eden vergilere karşılık sadece 7.112,16 TL ödeme yapıldığı, 1.022.570,04 TL vadesi geçmiş vergi borcunun bulunduğu, 2009 ve 2010 yıllarında mükellef tarafından verilen Ba formlarıyla toplam 12.732.032,00 TL alım yapıldığının bildirildiği fakat bu alımların %91'ini oluşturan firmalar hakkında sahte fatura düzenlediklerine ilişkin vergi tekniği raporunun bulunduğu, şirketin 2010 yılındaki ortakları … ve …'in ortak olduğu diğer firmaların bir kısmı hakkında da sahte fatura düzenlediklerine ilişkin VTR veya olumsuz tespit bulunduğu, yapılan tüm bu tespitlerden mükellef kurumun piyasaya komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek üzere faaliyet gösterdiği ve 01/01/2009 tarihinden itibaren düzenlediği tüm faturaların sahte olduğu kanaatine varıldığı görülmektedir.
Yukarıda yer verilen tespitlerin değerlendirilmesinden, adı geçen mükellefin alışlarının büyük kısmının sahte fatura düzenledikleri tespit edilen mükelleflerden olduğu, vergi borçlarının çok büyük kısmının ödenmediği, ödemenin çok cüzi olduğu, beyan ettiği yüksek ciroları yapabilecek bir kapasitesinin olmadığı, davacının ilgili mükelleften alışlarına ilişkin ispatlayıcı bir vasıtayı dosyaya sunamadığıi fatura tutarının çok yüksek olduğu ve 60.000-TL'lik emtia ile her ne kadar gerçek satışları da bulunsa davacıya düzenlediği faturaların gerçek olmadığı anlaşıldığından, tarhiyatın bu faturalara isabet eden kısmını kaldıran Mahkeme kararının bu kısmında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine, davalı idarenin temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının davacının temyiz istemine ilişkin kısım ile, davalı idarenin özel usulsüzlük cezasına ilişkin temyiz istemini ihtiva kısmının ONANMASINA,
3. Mahkeme kararının davacıya ilgili dönemde fatura düzenleyen … İnşaat ve İnşaat Malzemeleri Gıda Tekstil San. ve Tic. Ltd Şti'den faturalara isabet eden bölüme ilişkin kısmının BOZULMASINA,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 22/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Tarafların temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü iddiaların temyize konu Mahkeme Kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.