MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 8. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/06/2014
NUMARASI : 2011/953-2014/356

Davacı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı işyerinde Şubat 2007 yılında pazarlama ve satış görevlisi olarak işe başladığını davalı işveren tarafından herhangi bir gerekçe gösterilmeden 2009 yılı şubat ayında işten çıkarıldığını, aylık 1.700,00 TL net ücret aldığı halde sigorta primlerinin asgari ücret üzerinden ödendiğini, çalışma saatleri 08.00-18.00 arasında olduğu halde müvekkilinin çalıştığı süre boyunca akşamları 19.30"dan önce işyerinden çıkamadığını, çalışanların öğle yemeği ve dinlenme arasının bulunmadığını, sahadaki çalışmasını bitiren müvekkilin işyerine gelip çalışmaya devam ettiğini, her gün en az 1.5 saat fazla mesai yaptığını, davacının hafta sonu cumartesi günü de tam mesai yaptığını, bu çalışmaların davalı tarafından bordrolarda gösterilmediğini ücretlerinin de ödenmediğini, yapılan işte şirket aracı kullanıldığından GPS kayıtları ile de fazla mesailerin anlaşıldığını, yine ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini belirterek, fazla mesai, hafta, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının aylık ücretinin asgari ücret düzeyinde değil 900,00 TL olduğunu bu durumun sgk kayıtları ve davacının imzalı bordroları ile sabit olduğunu, davacı yanın buna karşılık ücretinin 1.700 TL olduğunu yazılı delille ispatlaması gerektiğini, kıdem ihbar tazminatı hesap pusulalarında ve işten ayrılma bildirgelerinde davacının ihtirazı kayıtsız imzalarının mevcut olduğunu, davacı işten ayrıldıktan sonra son maaş tutarına göre kıdem-ihbar tazminatı hesaplanmış ve kendisine ödenmiş olup davacının bu ödemelere karşı da ihtirazı kaydı olmadığı gibi şirketi ibra ettiğini, davacının müvekkil şirkette çalıştığı sürede fazla çalışma yapmadığını, davacının satış ve pazarlama elemanı olması nedeniyle kendi mesaisini kendisinin belirlediğini ve amirlerinin gözetimi ve denetimi altında olmadığını ayrıca müvekkil şirketin resmi bayramlarda çalışma yapmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; 10.02.2009 tarihli ibraname uyarınca davacı işçinin hafta ve genel tatil ile fazla mesai alacaklarını aldığını beyan ettiğini, davacı işçinin duruşmadaki beyanında ibranamedeki imzanın da kendisine ait olduğunu bildirdiği gerekçesiyle savunma ile çelişmeyen ibraname uyarınca davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasında davacının fazla mesai, tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı ve bu alacakların ödendiği konusunda dayanılan ibranamenin geçerliliği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece,10.02.2009 tarihli ibranameye değer verilmek suretiyle davacı işçinin fazla mesai ve tatil alacaklarını aldığı gerekçesiyle bu isteklerin reddine karar verilmiştir.
Dairemizin yerleşik uygulaması gereği ibraname ile savunmanın çelişmesi halinde ibranameye itibar edilemez. Dosya içeriğine göre, davalı cevap dilekçesinde açıkça davacının fazla mesai yapmadığını ve tatil günlerinde çalışmadığını bildirmiştir. Bu şekildeki savunma ile bu ücretlerin ödendiği yönündeki ibranamenin çelişkili olduğu da ortadadır. Mahkemece savunma ile çelişen ibranameye değer verilerek bu gerekçe ile alacakların reddi hatalıdır.
Bu nedenle davacı ve davalının fazla çalışma ve genel tatil alacağı talepleri yönünden delilleri toplanmalı, deliller değerlendirilmeli, fazla mesai ve tatil çalışması kanıtlandığı taktirde hesap raporu aldırılmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.