Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir ceza davasında, sanığın tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunduğu için 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesine göre hapis cezası yerine adli para cezasını tercih edilmesine karar verilmiştir. Sanığın aleyhine temyiz olmadığı için, kararda bozma nedeni yapılmamıştır. Karar, yapılan yargılamaya, toplanan ve açıklanan delillere, mahkemenin inancına ve takdirine uygun olarak sonuçlandığından, temyiz itirazları reddedilerek hüküm, istem doğrultusunda onanmıştır.
5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi hapis cezasının yanı sıra, adli para cezasının da seçimlik ceza olarak uygulandığı bir madde iken, 5237 sayılı TCK'nin 58/3. maddesi ise sanığın tekerrüre esas mahkumiyet hükmüne sahip olması durumunda, hapis cezası yerine para cezasının tercih edilebileceğini belirtmektedir.