MAHKEMESİ : GEBZE 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/04/2015
NUMARASI : 2014/181-2015/216

Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, 19.04.2006 tarihinde davalı firmanın G.A. antrepo sorumlusu olarak çalışmaya başladığını, 26.11.2008 tarihinde iş sözleşmesinin geçerli bir neden olmaksızın feshedildiğini, müvekkilinin işe iade davası açtığını ve feshin geçersizliği ile işe iadesine karar verildiğini, bu karar doğrultusunda, müvekkilinin işverene başvurduğunu ve davalı işverenin müvekkilini P. deposunda "depo sorumlusu" olarak işe başlatacağını bildirdiğini, müvekkilinin bildirilen tarihte işe başladığını, ancak daha önce davalı işyerinin G. antreposunda "antrepo sorumlusu" olarak çalışmakta iken, P.deposunda "depo sorumlusu" olarak eskisine göre daha düşük bir ücretle çalıştığını, yemek ve servis hizmetlerinin verilmediği, ücretinde herhangi bir artış yapılmadan çalıştırıldığını, boşta geçen sürelere ilişkin ücretlerinin sosyal haklar da dahil giydirilmiş ücret üzerinden hesaplanmadan ödendiğini, işe iade kararının gereği gibi yerine getirilmediği, durumun Gebze 1.Noterliği"nin 14.07.2010 tarihli ve 17498 yevmiye sayılı ihtarnamesi ile davalı işveren bildirildiğini, davalı işverenin ise cevabi ihtarında, işe davet yazısında müvekkile yeni görev tanımının yapıldığını ve işe başlayarak bu hususu kabul ettiğini bu nedenle taleplerinin kabul edilmediğinin ifade edildiğini, müvekkilinin ise davalının bu cevabına karşılık olarak iş yeri koşullarında esaslı değişikliği yazılı olarak kabul ettiğini beyan ederek kendisini bağlamadığını bildirdiğini, böylelikle mahkeme kararı ile işe iadesine karar verilen ve işe başlayan davacıya karşı baskı ve psikolojik savaş uygulayan davalının bu safhadan sonra davacının iş akdine son vermesi ve işyerinden ayrılması için elinden geleni yaptığını, davacının ise bu baskılara iş akdinin yeniden haksız ve geçersiz olarak feshedildiği 21.02.2014 tarihine kadar dayandığını ileri sürerek; feshin geçersizliğinin tespiti ile müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının, müvekkili şirkette "Depo Operatörü" olarak çalışmakta olduğunu, özellikle son zamanlarda sürekli olarak huzursuzluk çıkardığını, mesai arkadaşlarını ve amirlerini tehdit ederek, verilen görevleri açıktan reddettiğini, davacının dava dilekçesindeki iddialarının tümünün gerçek dışı olduğunu, davacının "Antrepo Sorumlusu" değil, "Depo Görevlisi" olduğunun Mahkemenin daha önce ... Esas sayılı dosyasında karar altına alındığını, davacının işyerinde "Antrepo Sorumlusu" olduğu bahanesi ile kendisine verilen işleri yapmayı sürekli olarak reddettiğini ve hatırlatmalara rağmen reddetmekte ısrar ettiğini, hakkında tutanaklar tutulduğunu , davalı işyerindeki çalışanlardan imza topladığını ve kendisinden şikayetçi olmadıkları hususunda baskı kurduğunu, iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporundaki tespitler doğrultusunda davalıya ait işyerinde antrepo sorumlusu ünvanının bulunmadığı, davacının yapmakla görevli bulunduğu işler kendisine defaten hatırlatılmasına karşın yerine getirmediği ve bu nedenle iş sözleşmesinin haklı olarak feshedildiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davacı vekilince feshedilmiştir.
E) Gerekçe:
Feshin haklı veya geçerli bir nedene dayandığını ispat yükü işverene aittir. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli (veya haklı) olduğunu kanıtlayacaktır.
Davalı işveren 21.02.2014 tarihli fesih bildiriminde davacı işçinin iş sözleşmesinin İş Kanunu"nun 25/II e-d ve h maddeleri uyarınca haklı nedenle feshedildiği savunulmuştur.
Somut olayda; davacı kesinleşen işe iade kararı sonrasında işe başlatılma talebinde bulunmuş ve davalı işverence işe başlatılmıştır. Davacı işe başlatılma talebinde, geçersizliğine karar verilen fesih tarihinde antrepo sorumlusu olarak çalıştığını iddia etmiş; davalı ise işe davet yazısında depo sorumlusu olarak işe başlayacağını bildirmiştir. Geçersizliğine hükmedilen fesih sonrasında davacı, 01.07.2010 tarihinde depo sorumlusu olarak davalı işverenlikte çalışmaya başlamıştır. Davacı işe başladıktan sonra 14.07.2010 tarihli ihtarname ve 18.07.2012 tarihli dilekçesi ile geçersizliğine hükmedilen fesih öncesi çalıştığı işte işe başlatılmadığı iddiasını tekrarlamıştır. Davalı ise cevabı ihtarname ve yazılarında, işyerinde antrepo sorumlusu gibi bir pozisyonun bulunmadığını, işe depo sorumlusu olarak davet edildiğini ve başladığını, görevinin gereklerini yerine getirmediğini bildirmiştir. Davacı hakkında görevini yapmadığından bahisle hakkında tutanaklar tutularak savunmasının istendiği ve 21.02.2014 tarihinde iş sözleşmesinin feshedildiği anlaşılmıştır.
Yargılama sırasında dinlenen ve halen davalıya ait işyerinde çalışan davacı tanığı E.. E.., davacının geçersizliğine hükmedilen fesih öncesinde antrepo sorumlusu olarak çalıştığını beyan etmiştir. Dosya içersinde yer alan ve davalı vekilince 31.05.2007 tarihinde keşide edilen bir ihtarnamede de davacı G. antrepo sorumlusu olarak gösterilmiştir. Tüm bu hususlar dikkate alındığında davacının geçersizliğine hükmedilen fesih öncesinde davalıya ait işyerinde antrepo sorumlusu olarak çalıştığı işe iade kararı sonrasında depo sorumlusu olarak başlatılmış ise de, eksi işine iadesinin söz konusu olmadığı anlaşılmıştır. Her ne kadar davalı tarafça, davacıya işe davet yazısında depo sorumlusu olarak başlayacağının bildirildiği ve davacının 01.07.2010 tarihinde depo sorumlusu olarak işe başladıktan 14 gün sonra antrepo sorumlusu olarak başlatılmadığını iddia ederek kötüniyetli olduğu savunulmuş ise de; 4857 sayılı İş Kanunu"nun 22. maddesi uyarınca iş koşullarında esaslı nitelikteki değişikliklerin 6 gün içerisinde yazılı olarak kabul edilmesi gerektiği aksi halde işçiyi bağlamayacağı açıkça belirtilmiştir. Davacı işçinin yazılı bir kabulü bulunmamaktadır.
Bu nedenlerle görevi kapsamında kalmayan işlerin yapılmamasından dolayı da sorumluluğuna gidilmesi mümkün değildir.
Fesih bildiriminde görevi yapmamakta ısrar dışında ayrı bir haklı fesih nedeni olarak davacının başka bir işçiye sataşmasına da dayanılmıştır. Davacının feshe konu bu olay ile ilgili olarak fesihten tam bir ay önce davacının savunmasının alındığı, davacının savunmasında iddialaqrı kabul etmediğini bildirdiği, kendisini tehdit ettiği savunulan işçinin davalı tanığı olarak verdiği ifade de odada sadece davacı ile ikisinin bulunduğunu beyan ettiği anlaşılmıştır.
Yukarıda belirtildiği üzere feshin haklı veya geçerli nedene dayandığını ispat yükü işverene ait olup, somut olayda davalı işverenin bu ispat yükünü yerine getirmediği gözetilmeksizin davanın kabulü yerine yazılı gerekçelerle reddine hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 5 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6. Davacının yaptığı 334.20 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine,
Kesin olarak 17.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.