MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılardan ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalılardan ..."nin alt taşeronu olan ...."nin bünyesinde 15/02/2006 tarihinden itibaren şoför olarak çalışmaya başladığını, iş akdinin 13/10/2011 tarihinde haksız olarak feshedildiğini, davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi olduğunu, davacının sigorta primlerinin eksik yatırıldığını, en son aylık net ücretinin 950,00 TL olduğunu, bu ücrete ek olarak aylık 650,00 TL sefer primi ödendiğini, işyerinde üç öğün yemek olduğunu, davacının hizmet süresince 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiğini, yasal çalışma süresinin çok üzerinde çalışmasına rağmen fazla mesai ücretinin ödenmediğini, bayram ve genel tatillerde hafta tatillerinde çalıştığı halde ödeme yapılmadığını, yıllık izinlerinin tam olarak kullandırılmadığını, son yıla ilişkin yıllık iznin ise hiç kullandırılmadığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmaksızın tek taraflı olarak feshedildiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin kabulüne, hafta tatili, ücret alacağı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı ... vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili, davacının en son aylık net ücretinin 950 TL olduğunu, bu ücrete ek olarak aylık 650 TL sefer primi ödendiğini iddia etmiştir. Mahkemece davacının ücret ve sefer pimi karşılığı çalıştığı kabul edilmiştir.
Prim, çalışanı özendirici ve ödüllendirici bir ücret ödemesi olup işverence işçiye garanti edilmiş bir temel ücretin üzerine belirli bir usule bağlı olarak ödenen ek bir ücrettir. İşverenin istek ve değerlendirmesine bağlı olabileceği gibi, sözleşme gereği olarak da verilebilir. Fazla mesai ise kural olarak 4857 sayılı İş Kanunu’na göre, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde, haftalık 45 saati aşan çalışmalardır. İşçi fazla mesai yapsın yapmasın prim ödemesi var ise bu ek ücrete hak kazanır. İşçinin mesaisi artıkça prim alacağı artacağından, bir anlamda yüzde usulü ile çalışması söz konusu olduğundan fazla çalışma ücretinin yüzde usulünde olduğu gibi sadece zamlı kısmının (% 50) hesaplanması gerekir.
Yukarıda yazılı ilke kararı uyarınca davacının fazla mesai ücretinin sadece zamlı kısmının (% 50) hesaplanması gerekir. Mahkemece saat ücretinin % 150 zamlı miktarına göre hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar edilmesi hatalıdır.
Bunun yanı sıra davacının tüm hizmet süresini kapsar ücret hesap ekstrelerinin bankadan getirtilmek ve ücret bordroları ile karşılaştırılmak sureti ile fazla mesai ücreti talebinin değerlendirmesi gerekirken eksik araştırma ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
3- Davada birden fazla davalı olduğu halde hükmedilen alacakların hangi davalıdan tahsil edileceği belirtilmeden “ davalıdan” denilerek hüküm kurulması HMK.nun 297./2. maddesine aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.