MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı maddi tazminat davasının kabulüne, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili, davalı Hazine ve Orman Genel Müdürlüğü vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu ... Orman İşletme Müdürlüğü"ne ait arazözün müvekkillerinin desteği ..."ın kullandığı araca çarpması sonucu meydana gelen kazada müvekkillerinin desteğinin hayatını kaybettiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacı anne ve baba için 5.000"er TL maddi, 30.000"er TL manevi, iki kardeş için 20.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş; 11.1.2013 tarihli dilekçesi ile, taleplerini anne için 8.474,50 TL, baba için 9.214,61 TL"ye yükseltmiştir.
Davalılar vekilleri; müteveffanın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğini, manevi tazminat istemlerinin fahiş olduğunu ileri sürerek, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek, anne için 8.4748,50 TL maddi, 10.000 TL manevi; baba için 9.214,61 TL maddi, 10.000 TL manevi, kardeşler için 8.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili, davalı Hazine ve Orman Genel Müdürlüğü vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, Orman Genel Müdürlüğü"nün işleten sıfatı ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 85. maddesi gereğince sorumlu olmasına göre, davalı .... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK."nun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacıların tümü için takdir olunan manevi tazminatların düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
3-Hazine aleyhinde dava açılmadığı halde karar başlığında davalı olarak gösterilmesi ve aleyhinde hüküm tesisi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin, (3) numaralı bentte açıklanan nedenle de Hazine vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 2.757,25 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."nden alınmasına 24.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.