Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/16927 Esas 2013/18252 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı, davalı bankadan kullandığı kredi nedeni ile kendisinden tahsil edilen toplam 7.061 TL’nin ıslahen davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne 7.061 TL’nin, 1700 TL sinin dava, 5.361 TL sinin ise ıslah tarihinden itibaren değişen oranlarda yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı banka tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava konusu uyuşmazlık, kredi sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, 492 sayılı kanunun değişik 123/son maddesinde yargı harçlarından istisna olan işlemler açıklanmakla birlikte dava konusu uyuşmazlığın ise istisna kapsamına girmediği anlaşılmaktadır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 6.10.2010 gün, 2010/12-443 E, 2010/471 K sayılı kararı). 4603 sayılı kanunun 4. maddesindeki "bu kanun çerçevesinde yapılacak işlemler ve bu işlemlere ilişkin olarak düzenlenecek kağıtlar her türlü vergi, resim ve harçtan müstesnadır" düzenlemesi açıkça yargı işlemlerini kapsamamaktadır. Açıklanan nedenlerle, mahkemece davalı bankanın harçtan muaf olduğundan bahis ile harç alınmasına yer olmadığına dair karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma gerektirir. Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, 2.bentte belirtilen nedenlerle
hüküm fıkrasının 2 no’lu bendinde yer alan “davalı banka harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına "cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine "Harçlar yasası gereğince alınması gereken 21.15 TL başvuru ve 482.33 TL nispi karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydedilmesine" cümlesinin eklenmesine, kararın düzeltilen bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 458,03 TL kalan harcın temyiz edenden alınmasına, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02.07.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.