TALEP EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TALEPTE BULUNULAN
DAİRE KARARI : Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 30/06/2016 tarih,
TALEPLE İLGİLİ
MAHKEME KARARI : .... 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/01/2014 tarih, 2007/334 Esas ve 2014/11 Karar
TALEPLE İLGİLİ OLAN
HÜKÜM : Mahkumiyet
TALEBE KONU OLAN SANIKLAR :....,.....
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama


Sanıklar ....,.... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan yapılan yargılama sonucunda; 5237 sayılı TCK’nun 116/2 ve 119/1-c maddeleri gereğince 1 yıl hapis cezasına ilişkin..... 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/01/2014 tarih, 2007/334 Esas ve 2014/11 Karar sayılı kararına ilişkin sanıkların temyizi üzerine;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 30/06/2016 tarih, 2015/18537 Esas ve 2016/9777 Karar sayılı ilamıyla;
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar ...,.... ve .....hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık.... nın yokluğunda verilen kararın sorguda bildirdiği adrese tebliğ edilmemesi ve temyiz dilekçesinde de ikametgah adresi olarak sorguda verdiği adresi bildirmesi karşısında; tebliğ tarihinin öğrenme tarihi olduğu ve sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nun 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar İmam Kaya, Murat Şener, İsmail Yıldırım ve ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 30.01.2019 tarih ve 2018/1273 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
"..... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2014 gün, 2007/334 Esas - 2014/11 Karar sayılı ilamı ile sanıklar İmam Kaya, Murat Şener ve İsmail Yıldırım"ın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK"nun 116/2, 119/1-c, 53. maddeleri gereğince 1"er yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiş olup; hükmün sanıklar tarafından temyizi üzerine Başsavcılığımızca temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması talep edilmiş ve Yüksek Dairenizin anılan ilamı ile de hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Aynı şekilde mahkumiyetine karar verilen sanık Ferhat Yıldırım"ın babasının temyiz isteminin reddine karar verilmesi nedeniyle hüküm temyiz yasa yolundan geçmeden kesinleşmiş, diğer sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümler ise bozulduğu" belirtilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
" Sanıklar hakkında TCK"nun 116/2. maddesi uyarınca takdir edilen 6 ay hapis cezasının aynı Yasanın 119/1-c bendi uyarınca bir kat artırılması sırasında sonuç cezanın 12 ay yerine 1 yıl olarak fazla belirlenmesi nedeniyle itiraz yoluna başvurulması gerektiği" belirtilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan gerekçelerle;
"Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6352 sayılı Yasa"nın 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 308. maddesine eklenen 2. fıkra uyarınca, İTİRAZIN KABULÜ ile Yüksek Dairenizin 30/06/2016 gün, 2015/18537 Esas ve 2016/9777 Karar sayılı onama ilamının sanıklar İmam Kaya, Murat Şener ve İsmail Yıldırım hakkındaki iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden kaldırılarak;
Sanıklar hakkındaki..... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2014 gün, 2007/334 Esas ve 2014/11 Karar sayılı ilamı ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin BOZULMASI; bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; "Sonuç cezaların 12 ay hapis olarak belirlenmesine karar verilerek," diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, bozmanın sanık Ferhat Yıldırım"a da sirayetine karar verilmesi, itirazın kabul edilmemesi halinde ise, 6352 sayılı Yasa"nın 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 308. maddesine eklenen 3. fıkrası uyarınca, dosyanın itirazın incelenmesi için Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na GÖNDERİLMESİNE karar verilmesi; itirazen arz ve talep olunur." şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
İTİRAZIN KAPSAMI;
Sanıklar....,.... ve.... hakkında TCK"nun 116/2. maddesi uyarınca takdir edilen 6 ay hapis cezasının aynı Yasanın 119/1-c bendi uyarınca bir kat artırılması sırasında sonuç cezanın 12 ay yerine 1 yıl olarak fazla belirlendiğinden Dairemizin sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen onama kararının kaldırılması talep edilmiştir.
KARAR;
Sanıklar ...,.... ve .... hakkında TCK"nun 116/2. maddesi uyarınca takdir edilen 6 ay hapis cezasının aynı Yasanın 119/1-c bendi uyarınca bir kat artırılması sırasında sonuç cezanın 12 ay yerine 1 yıl olarak fazla belirlendiği anlaşılmıştır.
Bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.01.2019 tarih ve 2018/1273 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan İTİRAZIN KABULÜNE, Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 30/06/2016 tarih, 2015/18537 Esas ve 2016/9777 Karar sayılı ilamı ile sanıklar İmam Kaya, Murat Şener ve İsmail Yıldırım hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen onama kararının KALDIRILMASINA,
Yerel mahkemece sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
./..

Sanık İmam Kaya"nın yokluğunda verilen kararın sorguda bildirdiği adrese tebliğ edilmemesi ve temyiz dilekçesinde de ikametgah adresi olarak sorguda verdiği adresi bildirmesi karşısında, tebliğ tarihinin öğrenme tarihi olduğu ve sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden,bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nun 116/2. maddesi uyarınca belirlenen 6 ay hapis cezasından aynı Yasanın 119/1-c maddesi uyarınca bir kat arttırım yapılırken 12 ay olarak bulunması gereken sonuç cezanın 1 yıl olarak hesaplanması suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Sanıklar için iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan 1 yıl hapis cezasına" ilişkin bölümler çıkartılarak, yerlerine, "Sanıkların 5237 sayılı TCK"nun 116/2. maddesi uyarınca belirlenen 6 ay hapis cezasından aynı Yasanın 119/1-c maddesi uyarınca bir kat arttırım yapılırak 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına” cümleleri eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve Yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 325. maddesi gereğince yapılan işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan yapılan bozmanın temyizi reddedilen sanık .... ’a sirayetine, 11.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.