Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/1851 Esas 2022/672 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.03.2019 tarih ve 2019/8 - 2019/86 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 62, 53, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosya arasında bulunup 5070 sayılı Elektronik imza Kanununun 5 ve 22. maddeleri gereğince elektronik imza ile imzalandığı belirtildiği halde 10.01.2019 tarihli duruşma zaptının 97958 sicil numaralı mahkeme başkanı, 189937 sicil numaralı üye hakim, 215958 sicil numaralı üye hakim ve 182513 sicil numaralı katip; 05.03.2019 tarihli duruşma zaptının 166705 sicil numaralı katip; ilk derece mahkemesi gerekçeli kararının 182513 sicil numaralı katip tarafından elektronik olarak imzalanmaması mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ... hakkında istinaf mahkemesi kararının gerekçe bölümünde zuhulen "yazılı olduğu şekilde 58/6. maddesinin yazılması" ifadesine yer verilmesi, ilk derece mahkemesi gerekçeli kararının hüküm fıkrasındaki doğru uygulama karşısında; Gerekçeli karar başlığında hakkında yakalama işlemi uygulanan sanıkla ilgili suç tarihinin, temadinin kesildiği iddianame tarihi olan "06.06.2017" tarihi olarak gösterilmemesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tayin edilen temel cezadan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırım yapılırken 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası uyarınca artırım yapıldığının belirtilmesi gerektiği gözetilmeden uygulama maddesinin yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesiyle yetinilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK'nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün ilgili fıkrasından “3713 sayılı TMK'nın 5. maddesi gereğince” ibaresinin çıkarılarak yerine "3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.