Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2020/2051 Esas 2021/409 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/2051
Karar No : 2021/409

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Sendikası
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Bakanlığı
VEKİLİ : ...

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onikinci Dairesinin 24/09/2019 tarih ve E:2018/3709, K:2019/6606 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı Sendika tarafından, (Mülga) Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünce hazırlanan 04/03/2011 tarih ve 2011/03 sayılı "Ek Ders Uygulaması" konulu Genelgenin ''A- Ders Niteliğinde Egzersiz Görevi'' başlığının 3. ve 4. paragraflarının iptal edilerek Genelge metninden çıkartılmasına ilişkin Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünün tarih ve ... sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onikinci Dairesinin 24/09/2019 tarih ve E:2018/3709, K:2019/6606 sayılı kararıyla;
04/03/2011 tarih ve 2011/03 sayılı Genelgenin "A- Ders Niteliğinde Egzersiz Görevi" başlığının 3. ve 4. paragrafında; "5473 sayılı Kanunun 3. maddesinin (e) bendi ile 657 sayılı Kanunun 176. maddesi hükmü doğrultusunda, Özürlü Bakım Rehabilitasyon Merkezleri, Özürlü Aile Danışma ve Rehabilitasyon Merkezleri'nin sözleşmeli olmayan yönetici ve öğretmenlerine ek ders ücretleri %25 fazlasıyla ödenecektir. Yöneticilerin vekaleten görevlendirilmeleri halinde %25 fazla ücretten faydalanabilmeleri için boş kadroya vekalet etmesi, asilde aranan şartları taşıması ve bakan onayı ile görevlendirilmesi gerekmektedir. Asli kadrosu bu kuruluşlarda olanların bu kapsamda olmayan diğer kuruluşlarda geçici görevlendirilmeleri halinde %25 fazla ek ders ücreti ödenmeyecektir.
Kadrosu başka kuruluşlarda bulunan eğitim öğretim hizmetleri sınıfındaki personelin Valilik Makam oluru ile Özürlü Bakım ve Rehabilitasyon Merkezleri, Özürlü Aile Danışma ve Rehabilitasyon Merkezlerinde geçici görevlendirilmeleri halinde %25 fazla ek ders ücreti ödenebilecektir. Ancak DMK 176. maddesi doğrultusunda özel eğitime muhtaç çocuklara yönelik kuruluşlarda görevli öğretmen ve yöneticilere ek ders ücretininin %25 fazla ödenmesi söz konusu olduğundan, çocuklara yönelik olmayan rehabilitasyon merkezlerindeki görevlilere %25 fazla ek ders ücreti ödeme yapılması mümkün değildir.” hükmüne yer verildiği,
Yukarıda belirtilen hususların uygulamasında bazı farklılıkların oluşması nedeniyle Genel Müdürlüğün Hazine ve Maliye Bakanlığından görüş talebi üzerine; Bakanlığın 10/06/2011 tarihli yazısı ile özetle; Devlet Memurları Kanunu'nun 176. maddesinin ikinci fıkrasında; özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim gördüğü kurumlarda görevli öğretmen ve yöneticiler ile bu öğrencilere yönelik olarak açılan özel sınıf öğretmenlerinin ek ders ücretlerinin %25 fazlasıyla ödeneceği hükmünün yer aldığı, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumunun özürlülerin yaşamını idame ettirebilmek için sürekli bakım ve eğitiminin yapıldığı birimler olması nedeniyle bu kurumların eğitim ve öğretim kurumu kapsamında olmadığı, bu birimlerde görev yapan yönetici ve öğretmenlerin ek ders ücretinin %25 fazlasıyla ödenmesinin mümkün olmadığı yönünde görüş bildirdiği,
Hazine ve Maliye Bakanlığının ... tarih ve ... sayılı görüş yazısı doğrultusunda 22/06/2011 tarihli işlem ile 2011/03 sayılı Ek ders Genelgesinin ''A- Ders Niteliğinde Egzersiz Görevi'' başlığının 3. ve 4. paragraflarının iptal edilerek 10/06/2011 tarihinden itibaren davaya konu işlem ile söz konusu kuruluşlarda %25 fazla ek ders ücreti ödenmesi uygulamasına son verildiği,
Davacı Sendika tarafından, bu durumun Anayasa'nın 10. maddesinde yer verilen eşitlik ilkesine aykırılık teşkil ettiği, ayrıca 04/03/2011 tarihli Genelgenin idare tarafından dar yorumlanmasının hukuk güvenliği ilkesine de aykırılık teşkil ettiği, hukuka aykırı olduğu iddialarıyla bakılan davanın açıldığı,
Anayasa'nın 128.; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 89. ve 176.; 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanunu'nun 1. ve 3.; 573 sayılı Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin 1., 2. ve 3. maddesi hükümlerine yer verildikten sonra,
Uyuşmazlığın, Engelli Bakım ve Rehabilitasyon Merkezleri ile Engelli Aile Danışma ve Rehabilitasyon Merkezlerinin 657 sayılı Kanun'un 176. maddesinin 2. fıkrası kapsamında olup olmadığından ve bu kurumlarda görevli öğretmen ve yöneticilere %25 fazlasıyla ek ders ücreti ödenip ödenmeyeceğinden kaynaklandığı,
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 176. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ek ders ücretlerinin %25 fazlasıyla ödenebilmesi için,
1- Özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim gördüğü kurumlarda görevli öğretmen ve yönetici,
2- Özel eğitime muhtaç öğrencilere yönelik olarak açılan özel sınıf öğretmeni,
3- Cezaevi öğretmeni olunması gerektiği,
Dava konusu olayda, Engelli Bakım Rehabilitasyon Merkezleri ile Engelli Aile Danışma ve Rehabilitasyon Merkezlerinin, 2011/03 sayılı Genelgenin "A- Ders Niteliğinde Egzersiz Görevi" başlığının 3. ve 4. paragrafında, 657 sayılı Kanun'un 176. maddesinin 2. fıkrasında belirtilen kurumlar içinde değerlendirilmek sureti ile bu kurumda görevli öğretmen ve yöneticilere %25 fazlasıyla ek ders ücretinin ödenmesi yolundaki düzenlemenin, anılan kurumların engellilerin yaşamlarını idame ettirebilmek için sürekli bakım ve eğitiminin yapıldığı birimler olması dolayısıyla eğitim öğretim kurumu kapsamında olmadığı, bu nedenle bu birimlerde görev yapan yönetici ve öğretmenlerin ek ders ücretinin %25 fazlasıyla ödenmeyeceği gerekçesiyle davaya konu Genelge metninden çıkarılması nedeniyle uyuşmazlığın çözümü için bahse konu merkezlerin özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim gördüğü kurumlar kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği hususunun açıklığa kavuşturulması gerektiği,
Yukarıda açık metinlerine yer verilen tüm bu yasal düzenlemeler göz önünde bulundurulduğunda, Engelli Bakım ve Rehabilitasyon Merkezleri ile Engelli Aile Danışma ve Rehabilitasyon Merkezlerinin özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim gördüğü kurumlar kapsamında değerlendirilmesine olanak bulunmadığı sonucuna ulaşıldığından, bu birimlerde görev yapan yönetici ve öğretmenlerin 657 sayılı Kanun'un 176. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan %25 fazladan ek ders ücretinden yararlandırılamayacakları yolunda tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 176. maddesinden de anlaşılacağı üzere burada Kanun ile amaçlananın, eğitim ve öğretim kurumlarında görevli personele ek puan verilmesi değil, özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim görmelerinde görevli personele ek puan verilmesi olduğu, Kanun'un lafzı açıkça eğitim ve öğretim faliyetlerinde görevli personele ek ödemenin %25 arttırılarak yapılacağını belirtmekteyken, Kanun'un dar yorumlanarak “Özel eğitim ve öğretim kurumlarında çalışan personelin” söz konusu ek ödemeden faydalanabileceği sonucuna ulaşmanın imkansız olduğu, ayrıca 176. maddenin 2. fıkrasının son cümlesinde cezaevlerinde görevli öğretmenlere de ek ödemenin %25 fazlasıyla ödeneceği hükmüne yer verilmesinin, eğitim ve öğretim kurumlarında görevli personelden ziyade eğitim ve öğretim faliyetlerinde bulunan personele ek ödemenin yapılacağı hususunu açıkça gösterdiği, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu bünyesindeki kuruluşlarda engellilerin özel olarak eğitime ihtiyaç duyduğundan, bulundukları sürece azami düzeyde eğitim verildiği, bu nedenle normal eğitim öğretim faliyetlerinden daha farklı metodların uygulandığı, tüm bunların eğitim öğretim olarak değerlendirilmemesinin mümkün olamayacağı, 657 sayılı Kanunun 176. maddesinde “özel eğitime muhtaç öğrenciler” ifadesine yer verilmesinin bu hususu doğruladığı, dava konusu işlemin Anayasa'nın 10. maddesinde yer verilen eşitlik ilkesine aykırılık teşkil ettiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanunu'nun 3. maddesinde tanımı yapılan Engelli Bakım ve Rehabilitasyon Merkezleri ile Engelli Aile Danışma ve Rehabilitasyon Merkezlerinin 657 sayılı Kanun'un 176. maddesinin 2. fıkrasında yer alan "özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim gördüğü kurumlar"dan olmadığı, Maliye Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğünün görüşü doğrultusunda Genelge değişikliğine gidildiği, Danıştay Onikinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 24/09/2019 tarih ve E:2018/3709, K:2019/6606 sayılı kararının ONANMASINA,
3.Kesin olarak, 04/03/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.