MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalıya ait işyerinde 1992 yılında çalışmaya başladığını, iş akdinin davalı tarafından 11/08/2011 tarihinde feshedildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, hafta tatili, dini-milli bayram, fazla mesai ve ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davacının işi kendisinin terk ettiğini, davacının hakkında devamsızlık tutanakları tutulduğunu, davacının ihtarname ile işe davet edildiğini ancak davacının cevap vermediğini, bu nedenle iş akdinin 4857 sayılı Yasanın 25/2. maddesi uyarınca feshedildiğini, kıdem tazminatı ve diğer alacak taleplerinin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dairemizin ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’ nun yerleşik uygulamalarına göre taktiri indirim koşulları varsa fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarında yapılmaktadır.
4857 Sayılı Yasa’ da yıllık ücretli izin alacağından taktiri indirim yapılmasını öngören bir yasal düzenleme olmadığı gibi Dairemizin ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’ nun da taktiri indirim uygulaması hiç olmamıştır. Bu nedenle yıllık ücretli izin alacağından takdiri indirim yapılması hatalı ise de davacı temyizi olmadığından bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davacı dava dilekçesinde fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil taleplerinde bulunmuş, bu alacaklarını ispat için de tanık deliline tutunmuştur. Dinlenen davacı tanıkları davacının arkadaşları olup, işyerindeki çalışma koşullarını bilebilecek durumda değillerdir. Davacı fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil taleplerini kanıtlayamadığından fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının reddi yerine yazılı gerekçelerle kabulü hatalıdır.
4-Hüküm altına 3.791,20 TL. yıllık ücretli izin alacağının 527,28 TL. sine dava tarihinden, bakiyesine ıslah tarihinden faiz yürütülmesi gerekirken, bu alacağın 3.791,20 TL. kabul edilmesine rağmen kabul edilen miktarı aşar şekilde 4.889,57 TL. sine dava tarihinden faiz yürütülmesi hatalıdır.
Ayrıca Mahkemece yukarıdaki 3 numaralı bozma sebebinde reddine işaret edilen fazla çalışma ücretinde de faiz yürütülen kısmın kabul edilenden fazla bir rakam olarak belirtilmesi de hatalıdır.
5-Kabule göre Mahkemece ıslaha karşı zamanaşımı itirazının dikkate alınmadan ve bu konuda ek rapor alınmadan fazla mesai ve tatil çalışmaları karşılığı ücretin hüküm altına alınması hatalıdır.
Kabule göre davacının talep ettiği fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının fesih tarihi olan 11/08/2011 yerine 31.12.2011 tarihine kadar hesaplanması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.