MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, çocuk yardımı alacağı, aile yardımı alacağı, giyim eşyası, koruma ve gıda temizlik maddeleri bedeli alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 24/11/2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü Davalı adına Avukat ... Burhan Öztürk geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin, çocuk yardımı, aile yardımı, TİS gereğince verilmesi gereken giyim eşyası koruma ve gıda temizlik maddelerinin bedeli ile ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatiller ile hafta tatillerinde çalışma yapıp yapmadığı ve şayet yaptıysa karşılığının ödenip ödenmediği hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.

Ulusal bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatilinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan tatil ücretine ilişkin ödemenin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde işçi, sözkonusu tatil günlerinde çalıştığını her türlü delille ispat edebilir.
Ulusal bayram ve genel tatillerde ve hafta tatillerinde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
İmzalı ücret bordrolarından, tatil ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, tatil çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıt taşımaması durumunda dahi, işçinin bordroda yazılı olanın dışında tatil çalışmalarının yapıldığını yazılı delille kanıtlaması imkân dahilindedir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili alacaklarının puantaj kayıtlarının bulunduğu dönem için bu kayıtlara göre, bulunmadığı dönemlerde ise kayıtlı dönemdeki gibi çalıştığı kabul edilerek buna göre hesaplandığı görülmüştür. Davacı iddiasını ispat için tanık deliline dayanmıştır. Dairemizin yukarıdaki ilkelerine göre tatil çalışmalarının her türlü delil ile ispatı mümkün olup, yazılı delilin bulunmadığı dönem için tanık beyanları değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekir. Kayıt bulunmayan dönem için kayıtlı döneme kıyasen hesaplanması yerinde değildir.
Ayrıca, 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunun 3 üncü maddesine göre, hafta tatili Pazar günüdür. Bu genel kural mutlak nitelikte olmayıp, hafta tatili izninin Pazar günü dışında da kullandırılması mümkündür.
Davalı işyerinde Pazar günü çalışma yapıldığı takdirde başka bir gün hafta tatili kullandırıldığını savunmuştur. Dosyadaki puantaj kayıtlarının tetkikinden davacının Pazar çalışmasının bulunduğu günü takip eden kimi haftalarda 1 gün çalışmadığı dönemlerin bulunduğu görülmüştür. Bilirkişi raporunda hafta tatili ücreti hesabında sadece Pazar çalışmalarının dikkate alınarak sonuca gidildiği izlenimi edinilmektedir. Pazar günü dışında kullandırıldığı düşünülen hafta tatillerin hesapta dikkate alınıp alınmadığı yönünden bilirkişi raporu tam olarak denetime elverişli değildir.
Keza, dosyaya ibraz edilen bordrolardan davalı işyerinde fazla çalışmaların “F.Mesai-Normal”, “F.Mesai-Tatil” ve “F.Mesai-Bayram” şeklindeki sütunlarla gösterildiği, bazı bordrolarda hafta tatili olduğu anlaşılan “F.Mesai-Tatil” karşılığında tahakkukların bulunduğu, ancak bu tahakkukların hesaplamada değerlendirilip değerlendirilmediği hususuna ilişkin de bilirkişi raporunda açıklık bulunmamaktadır.
Bu durumda Mahkemece yapılacak iş, davalı lehine oluşan usulü müktesep hak da gözetilerek yukarıda değinilen eksiklik ve hatalı hesap tarzını giderecek denetime elverişli yeni bir bilirkişi raporu alınıp sonucuna göre sözkonusu alacakların değerlendirilmesidir.
3-Davacının asgari geçim indirimi alacağının ödenip ödenmediği hususu da uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ücret bordrolarında asgari geçim indirimi tahakkuku bulunmadığı tespiti ile sözkonu alacağın hesaplanması dosya içeriğine uygun değildir.
Zira dosyaya ibraz edilen imzalı, imzasız bordro ve hesap hareketlerinde bu alacaklara ilişkin tahakkukların bulunduğu görülmüştür. Bu tahakkukların değerlendirilmeden sonuca gidilmesi hatalıdır.
Ayrıca dosya içeriğinden asgari geçim indirimi alacağı olduğu anlaşılan 4.737,41 TL. lik alacağın hükümde adlandırılmaması da isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.