Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/17995 Esas 2022/1641 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.12.2017 tarih ve 2017/452 - 2017/511 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek
yardım etmek
Hüküm : TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Yasanın 5. maddesi, TCK'nın 62/1, 53/1-2-3, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hükmün, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle, sanık hakkındaki suça ilişkin olarak;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Duruşma istemi içermeyen temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçunda suç tarihinin yardım teşkil eden eylem ve faaliyetin son olarak gerçekleştiği tarih olduğu kabul edildiğinden, Bölge Adliye Mahkemesinin ve ilk derece Mahkemesinin gerekçeli karar başlıklarında, suç tarihinin "06.02.2015" yerine “20.08.2016” olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak kabul edilmiştir.
Sanığın 2009-2012 yılları arasında örgüt içinde düzenlenen sohbet adı altındaki toplantılara katıldığına ilişkin şüpheliler Seyfettin Çelebi, ... ve ...’ın hükümden sonra dosyaya giren ifadeleri duruşmada okunmadan karar verilmesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri
sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hükmün birinci fıkrasında temel cezanın “5237 sayılı TCK'nın 314/3. ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK'nın 314/2. maddesi” olarak tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden uygulama maddesinin “TCK'nın 314/2. maddesi” olarak gösterilmesi,
2-Sanığa silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan verilen temel cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi ile artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin fıkra belirtilmeksizin aynı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi,
3-Sanık hakkında kurulan hükümde TCK'nın 314/2. maddesi uyarınca belirlenen 5 yıl hapis cezasından TCK'nın 220/7. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapıldıktan sonra sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilip sonrasında 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi gereğince 1/2 oranında artırım yapılarak 1 yıl 18 ay hapis cezasına, daha sonra da TCK'nın 62/1. maddesi uyarınca takdiren 1/6 oranında indirim uygulanıp 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmolunması gerekirken yazılı şekilde 2 yıl 1 ay hapis cezası hükmolunması suretiyle sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1-c-g maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birinci fıkrasından “TCK'nın 314/2. maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “314/3. ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK'nın 314/2. maddesi” ibaresinin yazılması, hükmün 3. paragrafındaki "5. maddesi” ibaresinin çıkarılması ve yerine "5/1. maddesi" ibaresinin eklenmesi ve hükmün 4. paragrafından "2 yıl 1 ay” ibaresinin çıkartılarak yerine “1 yıl 13 ay” yazılmak suretiyle suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.