Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ..."ın idaresindeki otomobil ile gündüz vakti, 7 m genişlikte iki yönlü, görüşün açık olduğu yolda, seyrederken olay yerine geldiğinde önünde aynı istikamete seyreden minibüsü sollamak istediği sırada, bozuk satıhlı zeminde direksiyon hakimiyetini kaybedip minibüse yan kısmından çarparak soldan yol dışı kalıp, mahalde bulunan petrol istasyonu pompasına çarpması ile otomobildeki bir kişinin öldüğü, 3 kişinin yaralandığı, olayda; tanzim edilen kaza tespit tutanağında, katılan ..."ın doğrultu değiştirme manevralarını yanlış yapması nedeniyle asli kusurlu olduğunun belirtildiği, ancak trafik işaret veya levhaları hususunda bir tespitte bulunulmadığı, 09.11.2010 tarihinde keşif yapılmaksızın dosya üzerinde yapılan inceleme üzerine “karayolu üzerinde yol kullanıcılarını bilgilendirmek amacıyla gerekli bilgi, trafik tanzim ve tehlike uyarı işaret ve levhalarını yapmayan veya yol kusuru ile ilgili eksiklikleri tamamlamayan yolun bakım ve onarımından sorumlu kuruluşun bu kazanın oluşumunda tali kusurlu olduğu” kanaatiyle polis memuru bilirkişi tarafından rapor düzenlendiği, Karayolları 57. Şube şefliğinde şef olarak çalışan sanık ... ve teknik eleman olarak çalışan sanıklar ... ve ..."in 15.04.2011 günlü savunmalarına ekli fotoğraflar ve 31.03.2008 tarihli trafik işaretleme tutanağında, kaza yerinden 4600 m öncesinden itibaren 150 m öncesine kadar, bozuk yol, azami hız, düşük banket ve daralan yol işaret levhalarının bulunduğunun görüldüğü, ayrıca 57. Şube Şefliğince Karayolları 5. Bölge Müdürlüğüne hitaben yazılan 19.03.2007 tarihli ve 0282 sayılı yazıda, uzun tüldeki teker izleri ve ondülasyonların şube imkanları ile giderilemediğinin bildirildiği, Adli Tıp Kurumu tarafından yapılan kusur değerlendirmesinde ise “vaktin gündüz olup gerekli işaretleme ve levhalar bulunduğundan sanıkların kusurunun bulunmadığı” yönünde rapor düzenlendiği, ancak Asliye Hukuk Mahkemesinde görülmekte olan dosyaya sunulmak üzere İTÜ Öğretim Üyeleri tarafından düzenlenen raporda, “yoldaki bozukluğun kazaya etkili olduğu kanatiyle yolun bakımından sorumlu olan Karayolları Genel Müdürlüğünün 2. derecede kusurlu olduğu” şeklinde görüş bildirilmiş ise de; özel hukuk yönünden takdiri mahkemesine ait olmak üzere cezai sorumluluk yönünde sanıklara atfı kabil kusur yüklenemeyeceği anlaşılmakla, yeniden rapor alınması gerektiği yönünde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından sanıkların kusuru bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin, raporlar arasındaki çelişki giderilmediğine bilirkişinin tanık sıfatı ile dinlenmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 12/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.