Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
HUMK.nun 62. maddesi, Avukatlık Kanunun 41. ve Tebligat Kanunun 11. maddesi gereğince vekille takip edilen işlerde vekile tebligat yapılması asıldır. Somut olayda borçlular vekili Av.T.Ö.’e gönderilen satış ilanı tebligatı anılan kişinin işyerinde “birlikte çalışan yetkili elemanı Yasemin’e” tebliğ edilmiştir. Tebligat Kanunun 17. maddesi ve Tebligat Tüzüğünün 23.maddesine göre bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler o yerde bulunmadıkları takdirde, tebliğ o yerdeki daimi memur veya müstahdemlerden birine yapılır. Muhatabın nerede olduğunun tespiti yapılmadığından vekile yapılan tebligat usulsüzdür. Dairemizin süreklilik arzeden içtihatları uyarınca tebligatın usulsüz olması başlı başına ihalenin feshi nedenidir. Mahkemece istemin kabulüne karar vermek gerekirken tebligatın usule uygun olarak tebliğ edildiği gerekçesiyle reddi isabetsizdir. 
SONUÇ :Borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 28/09/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.