MAHKEMESİ : KOCAELİ 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/11/2011
NUMARASI : 2009/42-2011/816
DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davalının işyerindeki çalışma süresinin bir kısmını güvenlik görevlisi, bir kısmını da kamyon şoförü olarak geçiren davacının bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacakları istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yersiz olduğunu, her türlü işçilik alacağının ödendiğini, davacının ibraname verdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, her ne kadar davalı davacının ibraname verdiğini savunmuş ise de dosyaya ibranamenin sunulmadığı, taleplerin sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, davacının güvenlik görevlisi olarak çalıştığı kabul edilen 21/12/2004-1/11/2006 tarih aralığı için hafta tatili çalışmasının hem fazla mesai çalışması hem de hafta tatili çalışması olarak hesaplanması hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, fazla mesai ücreti yanında hafta tatili ücreti de talep edildiği için, hafta tatili günlerinde ara dinlenme süresi düşüldükten sonra kalan 7,5 saate (dahil) kadar yapılan fiili çalışmaların hafta tatili çalışması içinde kaldığının kabulü ile bu süreyi fazla mesai süresinin içinde değil hafta tatili çalışması olarak hesaplamak, var ise hafta tatillerinde 7,5 saati aşan fiili çalışmayı ise fazla mesai süresine dahil ederek hesaplama yapmaktır.
3- Somut olayda taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yurt içi tır şoförleri bakımından fazla mesailer her türlü delille ispatlanabilir ise de takeometre kayıtları bulunması halinde inceleme bu kayıtlar üzerinden yapılmalıdır. Yurt içi tır şoförünün fazla mesaisinin sübutunda şahit beyanlarına dayanılması halinde, dinlenen şahitlerin, fazla mesai ücreti talep eden işçi ile birlikte sefere çıkıp çıkmadığı hususu araştırılarak tespit edilmelidir. Zira, fazla mesai ücreti talep eden davacının yanında sefere çıkmayan şahidin davacının fiilen günde kaç saat çalıştığını bilme imkanı olmayı, bizatihi davacının çalışmasına taalluk etmeyen genel ifadeler davacının müşahhas çalışma süresinin hesabında dikkate alınamaz. Karayolları Trafik Yönetmeliğine göre ağır vasıta şoförlerinin araç üzerinde çalışma süresinin 9 saati aşamayacağı düzenlemesi de gözönüne alınarak, aracın, sürekli olarak davacı tarafından kullanılıp kullanılmadığı, aracın çift şoför ile sefere çıkması halinde çalışma sürelerinin de değişebileceği göz önüne alınarak gerektiğinde iş yeri kayıtları üzerinde ve yerinde inceleme yapılarak fazla çalışma ücret alacaklarının hesaplanması gerekmektedir. Belirtilen hususlar araştırılıp irdelenmeksizin, davacının 08:00-22:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilen dönem açısından yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalıdır.
Diğer yandan, davacının 08:00-22:00 arasında çalıştığı dönemin hangi tarihler arasında olduğunun şahitlerden detaylıca sorularak açıklığa kavuşturulması gerekirken yazılı şekilde fazla mesai ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Açıklanan nedenler ile, temyiz edilen kararın BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/02/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.