MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 1.İŞ)
TARİHİ : 20/12/2011
NUMARASI : 2009/392-2011/1193
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.01.1991 tarihinden itibaren davalı işyerinde çalışmaya başladığını, ancak 1997 Yılında işe girdiğinin kuruma bildirildiğini, 31.12.2008 tarihine işyeri şubelerinin kapatılması sonrasında müvekkilinin de işten çıkarıldığını, ancak tazminatlarının ödenmediğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkiline ait işyerinde çalışmaya başladığını ve ardından şirketin kapandığını, ancak davacının aynı şubede aynı şartlar altında ve aynı adreste çalışmasına devam ettiğini, işveren değişikliğinin yapıldığı tarihte davacıya hiçbir şekilde ibraname ve benzeri bir belgenin imzalattırılmadığı gibi böyle bir girişimde de bulunulmadığını, müvekkilinin sağlık sebepleri ile artık çalışamaması sebebiyle tüm aile şirketini diğer aile bireylerine devrettiğini, tüm işçilerin aynı şubelerde çalışmaya devam ettiklerini ve hiçbir şekilde mağdur edilmediğini, davacının sigortasız çalıştırıldığını iddia ettiği süreleri kabul etmediklerini, fazla mesai taleplerinin de yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işveren yanında çalıştığı, çalışmasının davalı işveren tarafından feshedildiği ve raporda belirtilen miktarlarda işçilik alacakları bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.

Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda, davacı, çalıştığı süre boyunca hiç yıllık izin kullanmadığını iddia ederek yıllık izin alacağı talep etmiş, davalı ise davacının yıllık izinlerini kullandığını savunmuştur.
Mahkemece, davacının 180 gün yıllık izin alacağı bulunduğu kabul edilerek bu alacak hüküm altına alınmıştır.
Davalı vekili, bilirkişi raporuna itirazlarını bildirdiği 26.09.2011 tarihli dilekçesinde davacıya yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı konusunda yemin teklifinde bulunmuştur. Yine davalı delil listesinde de yemin deliline dayanmıştır.
Bu sebeple yıllık izinlerinin kullandırıldığı noktasında ispat yükü üzerinde olan davalının yemin teklifine ilişkin usuli işlemler yerine getirilmeden yıllık izin alacağı hakkında karar verilmesi hatalıdır.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.