MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/10/2011
NUMARASI : 2009/406-2011/870
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti alacağı, ücret farkı alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile maddi tazminat alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkette uluslararası TIR şoförü olarak çalışırken 12.12.2008 günü haksız şekilde işten çıkarıldığını iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti ve tazminat alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı S.. Şirketi vekili, davacının 12.12.2008 günü ücretsiz izne ayrılıp bir daha işe gelmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının ücretsiz izin iddiasını ispat edemediğinden feshin haksız olduğu sonucuna varılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda davacı, bağlanan yaşlılık aylığının kesilmesinden işverenin kusurlu olduğunu iddia ederek, maddi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı, talebin reddini istemiştir.
Dava, Sosyal Güvenlik Kurumu’na ihbar edilmiştir.
Mahkemece, davacı ilk kez emekli olduktan sonra işverenin tek taraflı olarak düzenleyip 06.06.2006 günü Kuruma verdiği işe giriş bildirgesi üzerine davacının yaşlılık aylığı kesildiğinden, 06.06.2006-31.01.2007 dönemine ait yaşlılık aylığı tutarında tazminattan davalının sorumlu olduğuna hükmedilmiştir.
Somut olayda davacı, davalıya ait işyerinde uluslararası TIR şoförü olarak 22.04.2003-12.12.2008 arasında aralıksız şekilde çalışmıştır.

Davacı, 03.03.2006 günü yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunmuş, aynı tarihte işverence işten çıkış bildirgesi düzenlenmiş, 01.04.2006 günü davacıya yaşlılık aylığı bağlanmıştır.
Davalı, 06.06.2006 günü tekrar işe giriş bildirgesi düzenleyip Kuruma verince Kurum tarafından davacının yaşlılık aylığı kesilmiştir.
Davacının, sosyal güvenlik destek primi ödeyerek çalışmaya devam edeceği yönünde işverene ve Kuruma başvurusu olduğuna dair dosyada delil yoktur.
Davalı işveren, 06.06.2006-24.01.2007 döneminde davacının sigorta primlerini asgari ücret üzerinden yatırmış ve 24.01.2007 tarihinde işten ayrılış bildirgesi düzenlemiştir.
Davacı, 01.02.2007 tarihinde ikinci kez tahsis talebinde bulunmuş ve yaşlılık aylığı bağlanmıştır.
Davacının, davalıya ait işyerindeki fiili çalışması 12.12.2008 tarihinde sona ermiştir.
Somut olayda, davacıya yaşlılık aylığı bağlanması ve aylığın kesilmesi işlemleri Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yapılmıştır. Bu konuda gerekli inceleme ve araştırma yapma, aylık bağlama veya bağlanan aylığı kesme yetkisi Kuruma aittir. Mahkemece, kesilen yaşlılık aylığının iadesine dair taleplerden davalı işverenin sorumlu tutulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 17.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.