Danıştay 4. Daire 2016/216 Esas 2021/1733 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/216
Karar No : 2021/1733

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Mühendislik İnşaat Turizm İç ve Dış Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, gayrimenkul satışlarını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle 2009/3, 4, 7, 8. dönemlerine ilişkin olarak resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının satışını yaptığı taşınmazların, yapı kullanma izin belgesinin alındığı tarihten önce bittiği yolunda vergilendirmeyle ilgili maddi olayları ortaya koyan somut tespitlerin bulunmadığı, ihtilaf konusu satışların İmar Kanununun ilgili maddesi uyarınca yapı kullanma izin belgesinin alındığı tarihten önceki tarihlerde yapılmadığının kabulünün gerektiği, 2009 yılında inşaatı tamamlanmamış gayrimenkullerin satışının mümkün olmaması nedeniyle söz konusu satışların ilgili dönemlerde kayıt ve beyan dışı bırakıldığından bahisle bulunan matrah farkı üzerinden tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka uygunluk bulunmadğı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirketin 2009 yılında yapmış olduğu gayrimenkul satışlarını ilgili dönem beyannamesinde belirtmediğinden bahisle takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden davacı adına resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin yerinde olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 1. maddesinin birici fıkrasında, Türkiye'de yapılan ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin, katma değer vergisinin konusunu teşkil eden işlemlerden olduğu, 2. maddesinin birici fıkrasında, bir mal üzerindeki tasarruf hakkının malik veya onun adına hareket edenlerce, alıcıya veya adına hareket edenlere devredilmesinin teslim sayılacağı hükümlerine yer verilmiştir.
Aynı Kanunun 10. maddesinde, mal teslimi ve hizmet ifası hallerinde, malın teslimi veya hizmetin yapılması; malın tesliminden veya hizmetin yapılmasından önce fatura veya benzeri belgeler verilmesi hallerinde, bu belgelerde gösterilen miktarlarla sınırlı olmak üzere fatura veya benzeri belgelerin düzenlenmesi vergiyi doğuran olay olarak nitelendirilmiş, 20. maddesinde de, teslim ve hizmet işlerinde matrahın bu işlemlerin karşılığını teşkil eden bedel olarak belirtilmiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 2/c maddesinde; kat irtifakı, bir arsa üzerinde ileride kat mülkiyetine konu olmak üzere yapılacak veya yapılmakta olan bir veya birden çok yapının bağımsız bölümleri için o arsanın maliki veya ortak malikleri tarafından bu Kanun hükümlerine göre kurulan irtifak hakkı olarak tanımlanmış, 3 üncü maddesinin son fıkrasında, kat irtifakının, arsa payına bağlı bir irtifak çeşidi olup, yapının tamamı için düzenlenecek yapı kullanma izin belgesine dayalı olarak, bu Kanunda gösterilen şartlar uyarınca kat mülkiyetine resen çevrilebileceği belirtilmiş, 15. maddesinde, kat maliklerinin kendilerine ait bağımsız bölümler üzerinde, bu kanunun ilgili hükümleri saklı kalmak şartiyle, Medeni Kanun'un maliklere tanıdığı bütün hak ve yetkilere sahip oldukları hükümlerine yer verilmiştir. Öte yandan, Türk Medeni Kanunu'nun 633 üncü maddesinde, gayrimenkul mülkiyetini iktisap için tapu siciline kaydın şart olduğu, "Tescil " başlıklı 705. Maddesinde taşınmaz mülkiyetinin tescil kazanılacağı belirtilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 341. maddesinde, "vergi ziyaı, mükellefin veya sorumlunun vergilendirme ile ilgili ödevlerini zamanında yerine getirmemesi veya eksik yerine getirmesi yüzünden verginin zamanında tahakkuk ettirilmemesini veya eksik tahakkuk ettirilmesini ifade eder" şeklinde tanımlanmış, 344. maddesinde ise, 341. maddede yazılı hallerde vergi ziyaına sebebiyet verildiği takdirde, mükellef veya sorumlu hakkında ziyaa uğratılan verginin bir katı tutarında vergi ziyaı cezası kesileceği hususu hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, İnşaat taahhüt faaliyetiyle iştigal eden davacı şirketin, kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca Ankara İli, Keçiören İlçesi, ... Mah. ... ada ... parselde yapmış olduğu binadaki bağımsız bölümlerin tapuda devirlerinin yapılmasına rağmen söz konusu satışların ilgili dönemlerde kayıt ve beyan dışı bırakıldığının tespit edildiğinden bahisle davalı idarece takdir komisyonuna sevk edildiği, takdir komisyoununca belirlenen matrahlar üzerinden dava konusu cezalı tarhiyatların yapıldığı anlaşılmaktadır.

Olayda, söz konusu taşınmazların 23/07/2009, 17/08/2009, 25/03/2009, 17/04/2009, 09/11/2009 tarihlerinde satışının ve tapuda devir işlemlerinin gerçekleştirildiği, tapuda devir ve tescil işlemi yapılarak satışı gerçekleşen taşınmazların tasarruf hakkının alıcılara fiilen veya hukuken devredilmesi ile tesliminin gerçekleştiği, bu durumda dava konusu katma değer vergisini doğuran olayın gerçekleştiği buna rağmen faturanın ise ilgili dönemde düzenlenmeyip, 01/05/2012 tarihinde düzenlendiği, dolayısıyla satışların yapıldığı tarihlerde faturanın düzenlenmesi ve kayıt ve beyanlarına yansıtılması gerektiğinden süresi içinde beyan edilmeyen taşınmazlarla ilgili olarak yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, kanaatine varılmıştır.
Bu nedenle, Mahkemece matrahın bulunuş şekli yönünden değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerektiğinden verilen kararda hukuka uyarlık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 22/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.