MAHKEMESİ :Adana(Kapatılan) 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ :19/12/2013
NUMARASI :2012/712-2013/456

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının trafik sigorta şirketi olduğu aracın tek taraflı kazası sonucu, araç içinde yolcu olan müvekkillerinin murisi R.G."in vefat etmesi nedeniyle müvekkillerinin destekten yoksun kaldığını belirterek, müvekkillerinden H. için 10.000,00 TL, H. için 1.000,00 TL, H. için 1.000,00 TL, Y.G. için 1.000,00 TL, K. G. için 1.000,00 TL, F. G. için 1.000,00 TL ve A. G.için 1.000,00 TL olmak üzere toplam 16.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davacı vekili 11/06/2013 havale tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini H.. G.. için 8.038,40 TL, H. G. için 368,21 TL, Y. G. için 1.185,10 TL, K. G. için 2.969,47 TL, F. G.için 10.610,52 TL olmak üzere 23.171,70 TL arttırarak talebini 39.171,10 TL"ye yükseltmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacılar H. ve A. G. tarafından açılan davanın reddine, davacılar H. H., Y., K. ve F.G. tarafından açılan davanın kabulü ile; davacı H.için 18.038,40 TL, H. için 1.368,21 TL, Y. için 2.185,10 TL, K. için 3.969,47 TL ve F. için 11.610,52 TL olmak üzere toplam 37.171,70 TL"nin ödeme tarihi olan 16/10/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tek taraflı ve ölümlü trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. (HMK 341 ve 361.) maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.822,00-TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacı H.G. için 1.368,21-TL manevi tazminata karar verilmiş olup, belirtilen davacı ve tazminat kalemi yönünden temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davacı H. G. lehine hükmolunan manevi tazminat davasına yönelik temyiz isteminin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.904,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 9.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.