Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK’nun 170/3.maddesi gereğince borçlunun imzaya itirazının kabul edilmesi halinde, itirazın kabulü ile takibin durdurulmasına karar verilmesi gerekirken iptaline karar verilmesi isabetsizdir. Ayrıca aynı yasanın 170/son maddesinde borçlunun imzaya itirazının kabulü halinde senedi takibe koymada kötüniyetli veya ağır kusurlu bulunduğu takdirde alacaklının takip konusu alacağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edileceği hüküm altına alınmıştır. Takibe konu bono incelendiğinde itiraz eden borçlunun keşideci konumunda olup onun tarafından M. S."e, M.tarafından da alacaklıya ciro yolu ile geçtiği gözetildiğinde, alacaklının kötüniyetinin veya ağır kusurunun ne olduğu açıkça belirtilmeksizin alacaklı aleyhine tazminata hükmedilmesi de yerinde değildir. Kabule göre de somut olayda %40 oranında tazminata hükmedilmişse de kanunda belirtilen %20 oranının aşılmasının gerekçesinin kararda gösterilmemesi doğru bulunmamıştır.  
SONUÇ :Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21/09/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.