Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/28337
Karar No: 2014/4046
Karar Tarihi: 11.02.2014

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/28337 Esas 2014/4046 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2012/28337 E.  ,  2014/4046 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : BERGAMA 1. ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
    TARİHİ : 10/05/2012
    NUMARASI : 2009/375-2012/199
    DAVA :Davacı, 2003-2004-2005 yıllarına ait TİS farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı isteminin özeti:
    Davacı vekili, davacının, davalı Belediye Başkanlığı nezdinde işçi olarak işe başladığı, bilahare davalı Belediye Başkanlığı"nın sahibi olduğu B.. Ltd. Şti."nde akabinde de çalışmaya devam ettiğini ve ayni işi yaptığını, daha sonra iş akdinin sona erdiğini ileri sürerek davalı Belediye nezdinde davalının işçilerine uygulanan TİS"ne göre 2003, 2004 ve 2005 yılı TİS fark alacaklarını istemiştir.
    B)Davalı cevabının özeti:
    Davalı vekili, talebin zamanaşımına uğradığını, davacının çalıştığı şirketlerde çalıştıkları yıllara ait toplu sözleşmelerin mevcut olduğunu, toplu sözleşmelerinin işyeri bazında yapıldığını, davacının çalıştığı şirketlerin ayrı statüde olduklarını ve davalı Belediye Başkanlığı"ndan bağımsız birer işyeri olduklarını, işçi sendikalarının da yetki başvurularını yaptıklarını ve bağımsız bir toplu sözleşme akdedilmesini kabul ettiklerini, davacının iş akdi süresince belirtilen şirketlerde sigortalı olarak bulunduğunu ve her türlü maaş ve diğer haklarını şirketlerde akdedilen toplu iş sözleşmesine göre aldığını, bu konuda belgelere herhangi bir şerh de düşmediğini, davacının Belediye"nin personeli olmadığını, davacının çalıştığı şirketlerin büyük kısmında davalı Belediye"nin hissesi bulunduğunu, kamu kurum ve kuruluşlarının personel çalıştırma esaslarının mevzuatla belirlendiğini, davacının iddia ettiği tarzda bir personel edinme yöntemi bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının 15/10/1993 tarihinde davalı belediye ile iş akdi düzenlediği, 10/01/2001 tarihinden itibaren B.. B.. şirketlerinden olan B.. şirketinde çalışmaya başladığı, 31/12/2003 tarihinde buradaki işinin sona erdiği, 01/01/2004 tarihinde bu kez de yine davalı Belediye"nin N.. isimli şirketinde çalışmaya başladığı, 31/10/2004 tarihine kadar burada çalıştığı, bu tarihten sonra emeklilik nedeniyle işten ayrıldığı, 14/04/2007 tarihine kadar davalı Belediye bünyesinde çalıştığı, davacı ile davalı arasında imzalanan 2004 tarihli vizeli işçi sözleşmesi içeriğinden davacının davaya konu dönemde bünyesinde çalıştığı B.. ve N.. şirketlerinin belediyelerce yapılması gereken işleri Belediye"ye ait işyerinde ve Belediye araç ve gereçlerinden yararlanarak yerine getiren şirketler olduğu, izin formlarında Belediye
    Başkanlığı"nın olurunun bulunduğu, yukarıda belirtilen vizeli işçi sözleşmesinde bu şirketlerdeki hizmetlerin B.. B.. işyerinde yaptığı çalışmalarla bir bütün olarak dikkate alınacağının kararlaştırıldığı hususları bütün olarak değerlendirildiğinde, davalı Belediye"nin davacının B.. ve N.. şirketleri nezdindeki çalışmalarından da asıl işveren sıfatı ile sorumlu tutulması gerektiği, bu nedenle davacının çalıştığı bu süre zarfında üye olduğu sendika ile davalı Belediye arasında akdedilen TİS hükümlerinden faydalanması gerektiği, davacı ile davalı arasında imzalanan vizeli işçi sözleşmesi hükümleri arasında daha önce Beldiye çalışanı iken daha sonra protokoller gereği B.. ve N.. şirketleri işçisi olarak çalışmış bulunan işçinin aynı Beldiye işyerinde ve aynı işveren nezdinde yaptığı çalışmaların bir bütün olarak dikkate alınacağı, önceki dönemlerden doğan sosyal haklarının da ödeneceği, Belediye"nin bu haklarla ilgili zamanaşımı savunmasından feragat ettiği hükmü bulunduğu, bu nedenle artık davalı Belediyenin zamanaşımı itirazı yapamayacağı gerekçesi ile 2003 ve 2004 yılları TİS fark alacağı talebinin kabulüne, 2005 yılı TİS fark alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
    D)Temyiz:
    Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    E)Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Somut olayda, 2004 yılında imzalandığı anlaşılan "vizeli işçi sözleşmesi" başlıklı sözleşme ile, davalı Belediye"nin, davalı Belediye"de çalışmakta iken bilahare Beta şirketi ve ardından da Nike şirketi nezdinde çalışan işçinin çalışmasının bir bütün olarak ele alınacağı, iş aktinin bir kıdem tazminatı hakedecek şekilde sona ermesi halinde işverenin önceki dönemlere ilişkin sosyal haklar açısından zamanaşımı itirazında bulunmayacağı, zamanaşımı itirazından davalının feragat ettiği kabul edilmiştir. Mahkemece, bu sözleşme hükmüne göre, davalının cevap dilekçesinde süresi içinde ileri sürdüğü zamanaşımı savunmasının gözetilemeyeceği kabul edilerek, talep edilen alacakların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 160. maddesi, 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 139. maddesi uyarınca zamanaşımı savunması yapabilme hakkının doğumundan, yani, zamanaşımının gerçekleşmesinden önce bu haktan vazgeçilemeyeceği gözetilmeksizin yazılı gerekçe ile karar verilmesi hatalıdır.
    SONUÇ: Açıklanan nedenler ile, temyiz edilen kararın BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/02/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi