MAHKEMESİ : ANKARA 10. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/10/2011
NUMARASI : 2009/673-2011/707
DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait hastanede radyoloji hemşiresi olarak görev yaptığını, Yasa gereği 25 saat çalışması gerekirken 45 saat çalıştırıldığını ancak ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının çalışma saatleri içinde sürekli radyolojik hizmet vermediğini, fazla mesai yaptığında ücretinin ödendiğini, Sağlık Bakanlığınca atamasının yapıldığından bahisle haklı bir neden olmadan ve ihbar süresine uymadan işten ayrıldığını savunarak davacının davasının reddine karşı dava olarak ihbar tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde hemşire olarak çalıştığı, işyerinde fazla mesai yaptırıldığı ancak ücretinin ödenmediği, davacının fazla çalışma ücretine hak kazandığı, istifa dilekçesi işverence kabul edildiğinden davalı işverinin ihbar tazminatı isteminin reddi gerektiği, gerekçesi ile davacının davasınnı kısmen kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, dosyada mevcut davacıya ait bir kısım bordrolarda fazla çalışma tahakkuku yapıldığı anlaşılmakta olup, bordrolar imzasız ise de bu aylara ait banka kayıtlarında tahakkuk yapılan miktarların davacıya ödendiği izlenmektedir. Ödeme olgusu araştırılıp varlığı halinde fazla çalışma tahakkuku olan bu ayların hesaplamada dışlanması gerektiğinin düşünülmemesi isabetsizdir.
3- Davalı işverenin ihbar tazminatına yönelik karşı davası red edilmiş ise de, bu karar dosya kapsamına uygun değildir.
Davacı işçi işverene vermiş olduğu 23/06/2007 tarihli dilekçe ile haklı neden olmadan ve ihbar önellerine uymadan iş sözleşmesini sona erdirmiştir. İstifa dilekçesinde bahsedilen başka hastanede kadroya atanmak işçi yönünden haklı neden oluşturmaz. Bu nedenle davalı işverinin ihbar tazminatına yönelik karşı davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddi hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.