MAHKEMESİ : ÇORLU 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/11/2011
NUMARASI : 2009/399-2011/713
DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalı işverene ait işyerinde 11.10.2008-06.12.2008 tarihleri arasındaki dönemde garson olarak çalıştığını, aylık net ücretinin 850 TL olduğunu, Kasım, Aralık 2008 dönemi aylık ücretlerinin ödenmediğini, fazla çalışma ücretlerinin, hafta tatili çalışma ücretlerinin ve bayram tatili çalışma ücretlerinin de ödenmediğini, bu durum üzerine 4857 Sayılı Yasanın 24/II-e maddesi kapsamında iş sözleşmesinin feshedildiğini, işyerinde yemek ve servis yardımı da bulunduğunu, haftanın 6 günü 15.00-24.00 saatleri arasında çalıştığını, ayda ortalama 8 defa saat 24.00’ten sonra 5 saat daha çalıştığını, tüm genel tatillerde ve dini bayram günlerinde de çalıştığını iddia ederek fazla çalışma, ücret, ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının, asgari geçim indirimi alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı taraf cevabında özetle; davacı işçinin davalı işverenin çalışanı olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; davacı işçinin çalışmasının başka bir işyerinde gözüktüğü, davalı işverene ait işyerinde çalışmadığı gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasında davacı işçi ile davalı şirket arasında hizmet akdi olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı davalı şirket nezdinde garson olarak çalıştığını iddia etmiş davalı ise davacının kendi işçisi olmadığını savunmuştur. Mahkemece getirtilen hizmet cetveli dökümünden davacının çalıştığının iddia ettiği sürede hizmetinin B.. Tekel Ürünleri Pazarlama Dağıtım Sanayi Ticaret Limited Şirketi nezdinde bildirildiği anlaşılmaktadır. Yine davacı adına düzenlenmiş işe giriş ve işten ayrılış bildirgeleri adı geçen şirket üzerinden kuruma verilmiştir. Bu belgelerde davacının imzası yoktur. Mahkemece celp edilen ticaret sicilinde dava dışı B.. Tekel Ürünleri Pazarlama Dağıtım Sanayi Ticaret Limited Şirketi ile davalı 3T Ö.. K.. Turizm ve Otelcilik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin ortaklarının aynı kişiler olduğu anlaşılmaktadır. Davacı tanıkları da davacı ile birlikte davalı şirkette çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Ayrıca davalı her ne kadar cevap dilekçesinde davacının çalışmadığını savunsa da bilirkişi raporuna itirazında davacının davalı şirkette çalışmasını doğrulayacak şekilde beyanda bulunmuştur. Buna göre davacının fiilen 3T Ö.. K.. Turizm ve Otelcilik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nde çalıştığı, sigortalılığın aynı kişilere ait başka bir şirket üzerinden bildirildiğinin anlaşılması karşısında husumetin bu şirkete doğru bir şekilde yöneltildiği gözetilerek varsa alacakların hesaplattırılarak hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.