MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı iş yerinde 02.09.2002 - 13.12.2013 tarihleri arasında çalıştığını, S.G.K "dan aldığı belgede, 03.12.2013 tarihi itibariyle sigortalılık süresinin 15 yıl, 22 gün prim ödeme gün sayısının 5.077 gün olduğunun belirlendiğini, bunun üzerine davacının işverene müracaat ederek 13.12.2013 tarihinde işyerinden ayrılma isteğini bildirdiğini, işyerinde hafta içinde 08.00 ile 20.00 -23.00 saatleri arasında, cumartesi günleri 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını, yıllık ücretli izinlerinin eksik kullandırıldığını, en son brüt 4.110,00 TL maaş aldığını iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının davalı bankadan istifa ederek ayrıldığını, yeni bir işte çalışmaya başladığını, istifa gerekçesinde samimi olmadığını, davacının sürekli fazla mesai yaptığına ilişkin iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu ve çalıştığı süre içinde hak kazandığı ücret ve haklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; dosyada mübrez ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bilirkişi tarafından mahsup edilen izin talep/kullanım belgelerindeki tarihler ile çakışmayan, farklı tarihlere ait olan 2007 yılının 4., 5., 2006 yılının 6. ve 2005 yılının 11. aylarına dair, davacı işçi imzalı ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen yıllık izin günlerinin, yıllık izin ücreti hesabında mahsubu gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.