MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin davalı işyerinde hizmet akdi ile 2002 yılının Ağustos ayından iş akdinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedildiği 06/08/2012 tarihine kadar kepçe operatörü olarak çalıştığını, müvekkilinin mesaisinin sabah 08.00"da başlayıp, akşam 22.00"da sona erdiğini, milli bayram ve resmi tatillerde de mesainin devam ettiğini, davacıya herhangi bir fazla mesai ücreti ödenmediğini, müvekkilinin ücretinin net 1.500,00 TL olduğunu, müvekkilinin on sene boyunca bugüne kadar ki yıllık ücretli izinlerini hiç kullanmadığını iddia ederek; kıdem tazminatı,genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının haber vermeksizin işi bıraktığını, davacının işi bırakmasının sebebinin başka yerde iş bulması olduğunu, davacını kendi isteği ve menfaati doğrultusunda işten ayrıldığını, davacının 2006 yılı içerisinde işe başladığını, müvekkili şirkette mesai saatinin 08.00-22.00 arası olmadığını, kaldı ki bir kişinin süreklilik arz edecek şekilde bu saatler arasında çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının müvekkili şirkette en son 900,00 TL brüt maaşla çalıştığını, davacının fazla mesai alacağı olmadığını, fazla mesai yapmadığını, davacının hafta tatili, genel tatil, yıllık izin alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde, hafta tatillerinde çalıştığını ve karşılığı ücretlerin ödenmediğini iddia etmiş, iddiasını ispat amacıyla tanık deliline dayanmıştır. Dinlenen tanıkların beyanları davacının bu iddiasını ispat için yeterli bulunmayıp, dosya kapsamında davacının tanık delili dışında başkaca bir delile dayanmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, ispatlanamayan hafta tatili ücreti talebinin reddi yerine, kabulü hatalıdır.
3-Gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir. Karar tarihinde yürürlükte olan 6100 sayılı HMK. 298/2. maddesinde tefhim edilen hüküm özeti (kısa karar) ile gerekçeli kararın çelişkili olamayacağı yukarıda belirtilen YİBK’na uygun bir biçimde yeniden düzenlenmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 298/2. maddesine göre “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.”
Somut uyuşmazlıkta; gerekçeli kararda hüküm altına alınan fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretlerinden %35 takdiri indirim yapıldığının açıklanmasına rağmen, hüküm fıkrasında bu alacaklardan %30 oranında takdiri indirim yapılarak, gerekçe-hüküm çelişkisi yaratılmıştır.
Hüküm ile gerekçe arasındaki çelişki yukarıda belirtilen YİBK. ve HMK’nun 298/2. maddesine aykırı olup hükmün bozulması gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.