9. Hukuk Dairesi 2014/1971 E. , 2014/3405 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : GEBZE 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/01/2011
NUMARASI : 2008/16-2011/13
DAVA :Davacı, performans ödemesi alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 01.06.2000 tarihinden itibaren satın alma, ithalat-ihracat müdürü olarak çalıştığını, 2004 yılı için 2005 ayında 22.868,00 TL performans ödemesi aldığını, 2006 Mart ayında iş akdini feshettiğini, davacıya bir kısım ödemeler yapıldığını ancak 2005 yılı performans ödemesinin yapılmadığını, verilen ibranamede, performans ödemesi ile ilgili bir ibarenin olmadığını, davalı taraf ile yapılan şifahi görüşmelerde, davacının iş akdini feshetmesi nedeniyle ödeme yapılamayacağının belirtildiğini, ancak söz konusu alacağın davacının çalışması karşılığı hak ettiği bir alacak olduğunu, 2004 yılı için 22.868,00 TL performans ödemesi yapıldığına göre 2005 yılı için de emsal bir ödeme yapılması gerektiğini iddia ederek performans ödemesinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 10.03.2006 tarihinde kendi isteği ile istifa ettiğini, davacının 05.06.2000 tarihinden itibaren işyerinde çalışmaya başladığını, davacının kendi el yazısı ile yazdığı dilekçede, 10.03.2006 tarihi itibariyle istifa ettiğini bildirdiğini, davacıya istifası üzerine tüm alacaklarının ödendiğini, davacının da davalıdan tüm hak ve alacaklarını aldığını ve hiçbir hak ve alacağının kalmadığını kabul, beyan ve ikrar eder şekilde davalıyı ibra ettiğini, davalı tarafından her yıl ödenen performans primlerinin her yılın Nisan ayında tahakkuk ettiğini, davacının ise 2006 Mart ayında yani performans alacağı henüz tahakkuk etmeden istifa ettiğini ve böylece davacı için dava ile talep edilen performans alacağının doğmadığını, performans prim ödemesinin işverenin kendi insiyatifinde olduğunu, yasada düzenlenmediğini, işverenin bu ödemeyi yapıp yapmamakta ve hangi koşullarda yapacağı konusunda tek başına söz sahibi olduğunu, davalı şirketin yerleşik uygulamasına göre işçinin performans ödemesine hak kazanabilmesi için ödemenin tahakkuk ettiği tarihte şirkette fiilen çalışıyor olması gerektiğini, performans ödemesine ilişkin düzenlenen yönetmelikte de bu hususun açıkça düzenlendiğini savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı işveren tarafından düzenlenen Performans Yönetim Sistemi ve Yıllık Performans Ödemesi Yönetmeliği"nde; "Performans ödemesinin gerçekleştirilmesi için performans değerlendirilmesi yapılan çalışanın, performans ödemesinin yapılacağı tarihte şirket bordrosunda olması gerektiğinin zorunlu olduğu" nun belirtildiği, dosyaya davacının 2005 yılı ile ilgili performans puanı bakımından ibraz edilen bir bilginin de bulunmadığı, davacının bu dönemdeki performansının ilgili yönetmelik hükümlerine göre prim almaya ya da almamaya neden olacağına ilişkin de bir taraf beyanı ya da savunmanın söz konusu olmadığı gerekçesiyle açılan davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı süresi içersinde davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacının talep ettiği performans talebi 01.01.2005-31.12.2005 dönemi çalışması karşılığı olup, yapılan bu çalışmanın karşılığının ödenmesinin, Yönetmeliğin 3/2 maddesindeki; “çalışanın performans ödemesinin yapılacağı tarihte şirket bordrosunda olması zorunludur” hükmünün hiçbir hukuki dayanağı olmayışı karşısında geçersiz olduğu kabul edilip, bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak davacının talebinin hüküm altına alınması gerekirken yazılı gerekçeyle reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.