Danıştay 3. Daire 2017/3462 Esas 2021/1584 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/3462
Karar No : 2021/1584

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idarece yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Bir kısım mükelleflerin faturalarının taklit edilerek komisyon karşılığı satıldığı ve elde edilen ortaklık gelirinin kayıt ve beyan dışı bırakıldığı yolundaki saptamaları içeren vergi tekniği raporunun done alındığı takdir komisyonu kararına dayanılarak davacı adına ortaklıktaki payı esas alınarak 2009 ve 2010 yılları için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2009 yılının Ekim-Aralık, 2010 yılının Temmuz-Eylül dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Ortaklığı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerin, organizasyon dahilinde taklit fatura düzenleme fiili gerçekleştirildiğini kanıtlamaya yeterli olduğu ve davacının da bu organizasyon içerisinde yer aldığının anlaşıldığı olayda, davacı adına 1/3 hisseye sahip olduğunun kabulü ile Danıştay'ın yerleşik içtihadına uygun olarak %2 oranında hesaplanan komisyon geliri üzerinden tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı, mahsup dönemi geçen geçici verginin ise aranmayacağı gerekçesiyle 2009 ve 2010 yıllarına ait vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezaları yönünden dava reddedilmiş, geçici vergiler ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının, geçici verginin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine hükmedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Mahsup dönemi geçmiş geçici vergi asıllarının re'sen tarh edilmesinin 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesi gereği olduğu, geçici vergiler kesinleşmeden terkin edilemeyeceği, gecikme faizinin hesaplanabilmesi için geçici verginin tarh edilmesi gerektiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 25/03/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.