MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde kalite çevre ve iş güvenliği şefi olarak 25.02.2008-28.12.2012 tarihleri arasında çalıştığını, yapılan bir toplantıda davacının özel ders vermesi nedeniyle toplantıdan ayrılmak istemesi üzerine şirket yetkilisinin kendisine ayrılamayacağını, ayrılması halinde bir daha dönmeyeceğini söylemesi üzerine davacının gerekçesini izah etmeye çalışırken şirket yetkilisi tarafından ilişiğini kesin bu ne saygısızlık denilerek iş aktinin feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, genel tatil, asgari geçim indirimi ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın öncelikle zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiğini, davacının işyerinde ahlak ve iyi niyet kuralları ile bağdaşmayan davranışlarda bulunması, özel ilişkilerinin işyerindeki herkes tarafından konuşulması nedeniyle kendisinin bu hususlar nedeniyle ayrılmak istediğini ve sonrasında ayrıldığını, alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece alacak miktarlarının doğru olarak belirlenmesine ve harç ve vekalet ücretlerinin doğru hüküm altına alınmasına rağmen, fazla çalışma alacağının ıslah tarihinden faiz yürütülecek miktarına "...451,41 TL..." yerine maddi hata sonucunda "...802,79 TL..." yazılması, hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 2 numaralı bendindeki fazla çalışma ücretine ilişkin paragrafta bulunan "...802,79 ..." rakamının çıkartılarak, yerine "...451,41 ..." rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde davalı şirkete iadesine, 23/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.